شخصی از قول یکی از کارکنان حرم امامزاده ای معروف نقل کرد که: با چشم خود دیدم شخصی برای دفن مادرش در حرم، پانصد میلیون تومان یکجا داد!

باورم نمی آید این کار به خاطر دلسوزی برای مادر بوده؛ چون از نظر تعالیم اسلامی، صرف چنین پولی برای فقیران و اهدای ثواب آن به مرده، برای مادر بسیار سودمندتر است.
خرید قبر پانصد میلیون تومانی نه از روی دیانت است و نه از روی محبت به مادر. به نظرم انگیزه ی این کار، خودنمایی است. به فرض که بتوان این فرد را راضی کرد که مادر را در جایی ارزان تر دفن کند و بقیه ی پول را به مصرف فقیران برساند، چه بسا قبر ارزان تر بخرد اما بقیه ی پول را به فقیران نخواهد داد!
اگر اطرافیان این مادرمرده، زبان به ستایش نگشایند و در نظرشان شخصیت پیدا نکند، هیچگاه چنین کار احمقانه ای از او سر نمی زد. ما با شنیدن اینگونه خاطرات، وظیفه داریم زبان به سرزنش بگشاییم، تا این کارهایی که فقط ریشه در جهل و بی شعوری دارد، از فرهنگ جامعه ی ما رخت بر بندد.

فیلم مادر و دو دختر بی شناسنامه در خانه ای اجاره ای به ابعاد 1/5 در 6 متر!