به قلم مدیر سایت
زرتشتی ها مسلمان ها را زیر سؤال می برند که چرا به مخالفانشان اجازه ی انتقاد به اعتقادات اسلامی نمی دهند؟ چرا با کتب ضاله مبارزه می کنند؟
آنان با این سخنان، ژست آزاداندیشی به خود می گیرند. اما حقیقت، خلاف آن است و تا آنجا که قدرت داشته باشند، برای جلوگیری از نشر سخنان منتقدان دین زرتشتی اقدام می کنند. وقتی که دکتر پرویز رجبی (درگذشت: 1390) در سال 1388 درمصاحبه ای باورهای زرتشتیان را زیر سؤال برد، با اقدامات زرتشتی ها، هر سایتی که آن مصاحبه در آن درج بود، فیلتر شد!
خبرگزاری فارس در سال 1391 مصاحبه ای با اینجانب انجام داد و من در آنجا انتقاداتی به دین زرتشتی مطرح کردم. پس از چند روز این خبرگزاری نه تنها مصاحبه را از سایت برداشت بلکه از زرتشتی ها معذرت خواهی هم کرد!
قضیه را دنبال کردم. معلوم شد نماینده ی زرتشتیان در مجلس شورای اسلامی (آقای اسفندیار اختیاری) از آن خبرگزاری شکایت کرده و شرط پس گرفتن شکایت را برداشتن مصاحبه از سایت مطرح کرده است.
آنان به همین مقدار بسنده نکردند و در سایت هایشان شروع کردند به بدوبیراه گفتن!
اینان به قدری متعصبند که بنده اگر مقاله ای حتی به نفع زرتشتی ها بنویسم، حاضر نیستند منتشر کنند. چند ماه پیش در مقاله ای نشان دادم زمانی در قم بیش از چهل آتشکده وجود داشته و هنوز بقایای بعضی از آنها موجود است. برای مجله فروهر و نشریه ی زرتشتی دیگر فرستادم اما آنها نه تنها چاپ نکردند بلکه هیچ جوابی ندادند که آیا چاپ می کنند یا نه.
این رفتارها چگونه با ادعای آزاداندیشی زرتشتی ها هماهنگ است؟! با این وضعیت چگونه است که آنها از قانون ممنوعیت نوشته های مخالف اسلام، انتقاد می کنند؟! هرچند بنده شخصا معتقدم در این زمان با توجه به فراهم شدن امکانات پاسخگویی به شبهات، لزومی ندارد از نشر نوشته هایی که ـ بدون توهین ـ باورهای اسلامی را زیر سؤال می برند، جلوگیری به عمل آید. این انتقادها مایه ی رشد است.