به قلم مدیر سایت
برخی می گویند: مراد از «خویدوده»، که در منابع کهن زرتشتی به آن فراوان سفارش به انجام آن شده، ازدواج با خویشاوندان نزدیک مانند دخترعمو است و برخی می گویند: مراد سرپرستی محارمی چون خواهر و مادر است.
اما دلایل متعدد می توان نشان داد که مراد از این واژه «ازدواج با محارم» است. یکی از دلایل، کتاب پنجم دینکرد است. فصل 18 به خویدوده اختصاص دارد. در باره ی اینکه مردم باید به این کار تن دهند، چنین توضیح داده است:
«دلیل این که مردم باید این کار را بکنند این است که به طور مطمئن و آشکار (این کار)، به همین گونه، در آغاز آفرینش، از سوی آفریدگار انجام شده است». (کتاب پنجم دینکرد، فصل 18، ص 60)
کار آفریدگار در آغاز آفرینش چه بوده؟ آیا منظور این نیست که وقتی اولین زن و مرد آفریده شد، فرزندان آنها و به عبارت دیگر خواهر و برادرها با هم ازدواج کردند؟
کتاب پنجم دینکرد ص 60
