به قلم مدیر سایت
برخی همینکه الفاظی از قبیل «آتشکده» و «مغ» در اشعار شاعران ایرانی همچون حافظ می بینند، شلوغ بازی در می آورند که: فلان شاعر و فلان شاعر زرتشتی بودند؛ بدون توجه به اینکه الفاظ اسلامی فراوان مانند «قرآن» در اشعار همان شاعران دیده می شود!
برای اینکه خیال این افراد راحت شود که با دیدن این کلمات، نمی توان داد و قال راه انداخت که این شاعران، زرتشتی اند، ابیاتی از امام خمینی را می آوریم که در آنها «آتشکده» و «مغ» به کار رفته است:
در ره جُستن آتشکده سر باید باخت
به جفاکارى او سینه سپر باید کرد
مژده، اى ساکن بُتخانه که پیروز توئى
یارِ آتشکده مستِ جهانسوز توئى
معتکف گشتم از این پس بدر پیر مُغان
که به یک جُرعه مى از هر دوجهان سیرم کرد
خادم پیر مُغان باش که در مذهب عشق
جُز بُت جام به کف، حُکمروایى نبود
از نهان خانه اسرار ندارم خبرى
بدر پیر مُغان صاحب راز آمده ام
از سر کوى تو راندند مرا با خوارى
با دلى سوخته از بادیه باز آمده ام
صوفى و خرقه خود، زاهد و سجّاده خویش
من سوى دیر مُغان نغمه نواز آمده ام
کوچک مگیر کلبه پیر مغان که من
بوى نگار زان دَر و دیوار مى کشم
دلداده میخانه و قربانى شربیم
در بارگه پیر مغان پیر غلامیم
بهار آمده دستار زُهد پاره کنید!
به پیش پیر مغان رفته استشاره کنید