به قلم مدیر سایت
در مورد اینکه مانی کیست و چه افکاری داشت و به دست کدام پادشاه ساسانی کشته شد، سخنان گوناگون مطرح است. از میان نقل ها، از آنجا که فردوسی مورد احترام و پذیرش عموم باستان ستایان است، به نقل او در شاهنامه بسنده می کنیم.
بنا به گفته ی فردوسی، مانی نقاشی زبردست بود که از چین وارد ایران شده نزد شاپور رفت و ادعای پیامبری کرد.
شاپور نه تنها پیامبری او را نپذیرفت، بلکه دستور داد تا پوست او را بکنند و در آن کاه بریزند و بر دروازه آویزان کنند.

درخور ذکر است در عین اختلاف در تاریخ مانی، اما در اینکه پوست او به دستور شاه ساسانی کنده و در آن کاه ریختند و از دروازه آویزان کردند، مورد اتفاق تاریخ است.

بیامد یکی مرد گویا ز چین
که چون او مصوّر نبیند زمین

بدان چرب دستی رسیده بکام   
یکی بر منش مرد مانی بنام

بصورتگری گفت پیغمبرم
ز دین آورانِ جهان برترم

ز چین نزد شاپور شد بار خواست
به پیغمبری شاه را یار خواست

سخن گفت مرد گشاده زبان
جهاندار شد زان سخن بد گمان

…
زمانى برآشفت پس شهریار
برو تنگ شد گردش روزگار

بفرمود پس تاش برداشتند   
بخوارى ز درگاه بگذاشتند

چنین گفت کاین مرد صورت پرست
نگنجد همى در سراى نشست

چو آشوب و آرام گیتى بدوست
بباید کشیدن سراپاش پوست

همان خامَش آگنده باید بکاه
بدان تا نجوید کس این پایگاه

بیاویختند از در شارستان
دگر پیش دیوار بیمارستان