به قلم حامد شادفر
عده ای همیشه از خفقان در ایران از سوی مسلمانان سخن می گویند و دم می زنند که: زرتشتیان در گذشته هیچ گونه آزادی عملی و گفتاری نداشتند!
اما جالب آنکه کتاب «شکند ویمانیک ویچار» (به معنای گزارش گمان شکنی یا شرح رفع شبهه) از کتاب های زرتشتیان است که در قرن نهم میلادی (نیمه ی نخست قرن سوم هجری) به زبان پهلوی نوشته شده و به نقد اسلام و مسیحیت پرداخته است.
این کتاب آزادی زرتشتیان در اوایل ورود اسلام به ایران را نشان می دهد که به نقد اسلام و مباحث خداشناسی اسلامی پرداخته است.
تمام انتقادهای آن به اسلام، به این جمله بر می گردد که: اگر خدای اسلام خدای خوبی و نیکی هست چرا شیطان و بدکاران را آفرید؟
و در نهایت نتیجه می گیرد خدای مسلمانان خدای نادان، جبار و ناتوان است. هدف نویسنده در واقع ترویج تفکر ثنویت و قائل شدن به دو آفریدگار برای جهان است.
به قول مترجم در مقدمه ی کتاب : "خلاصه ی کتاب در اثبات ثنویت خداوند و اینکه خیر و شر در عالم هر یک منشأی جداگانه دارد."
ناگفته نماند که این شبهه بارها و بارها توسط متفکران اسلامی پاسخ داده شده است و در این مجال فرصت پرداختن به آن نیست.
گزارش گمان شکن ص 10 (مقدمه)
گزارش گمان شکن ص 13 (مقدمه)
