*بعضی قائل به رفتار دوگانه ی پیامبر اسلام در قبل و بعد از هجرت هستند. آنها پیامبر را تا پیش از هجرت شخصیتی رؤوف و مهربان ترسیم می کنند اما وقتی در مدینه به قدرت رسید، او را انسانی خشن معرفی می کنند.
دکتر عبدالحسین زرینکوب در این زمینه می گوید:
«کسانی که در سیرت او خواسته اند محققانه سخن برانند شیوه ی زندگی او را که در مدینه داشت با سیرتی که در مکه نشان می داد تفاوت نهاده اند. البته در مدینه که وی عنوان رهبر و پیشوای امت داشته است شیوه ی زندگی اش با روش زندگی مردی که در مکه عرضه ی جور و استخفاف مخالفان بوده است تفاوت داشته است لیکن این نکته را نمی توان نشانه ی دوگونگی احوال روحانی او دانست.
با تفاوتی که در زندگی مکه و زندگی مدینه ی او هست در هردو جا سیرت وی برپایه ی پاکی و درستی بوده است. درهر دو جا رفق و مدارا و جوان مردی و شفقت دستور کارش به شمار می آمده است. باری سیره ی او سرمشق واقعی نیکی و پاکی بود.»
منبع: بامداد اسلام، ص 55.
