*فرستنده: مجید
یک) در ابتدای "کرده" از کتاب سوم "دینکرد" - که نزد زرتشتیان، کتاب فقهی و دینی می باشد - تحت عنوان "یگانگی و جدایی" چنین دستوری آمده است:«باید یگانه شد با ایرانیان تا خوی ایرانی ایشان را طلب کرد! و باید بیگانه و جدا شد از اَنیرانیان [= ملل غیر ایرانی] تا از خوی اَنیرانی [=غیر ایرانی] ایشان در امان بود!»(1)
دو) در کتاب پنجم "دینکرد"، عنوان صریح "کرده" یا فصل 4، چنین است: «در برگزیدگی و برتری نژاد ایرانیان!» که در این فصل، تصریح شده به اینکه این "برتری نژادی" از ایرانیان جداشدنی نیست و پیوسته با آنها خواهد بود!(2)
ـــــــــــــــــــــــــــــــ
1) "کتاب سوم دینکرد"، ترجمه و پژوهش: فریدون فضیلت، انتشارات مهر آیین، تهران 1384ش، ص103و104.
2) "کتاب پنجم دینکرد"، ترجمه و پژوهش: احمد تفضلی ـ ژاله آموزگار، انتشارات معین، تهران 1385ش، ص36 و37؛ به ویژه بندهای 6 و 7، که تاکید دارند بر جدا ناشدنی بودن این فـَرَّه و شکوه برتری نژادی از ایرانیان!