*در قرآن و روایات اسلامی، برای «الله» ضمیر مذکر به کار می رود. موبد رستم شهزادی پنداشته است که مسلمانان خدا را چونان مرد می دانند. البته او در موقعیتی نبوده که بتواند با صراحت به اسلام ایراد بگیرد اما به گونه ای سخن گفته که شامل مسلمانان نیز می شود. می نویسد:
«در دیگر زبان های ملل، از جمله اروپاییان، خداوند را با ضمیر مذکر خوانده و او را چون مردی می شمارند. در صورتی که بنا بر نوشته های اوستا، اهورامزدا هم جنبه مادری دارد و هم جنبه پدری.» (جهان بینی زرتشتی، رستم شهزادی، تهران، انتشارات فروهر، چاپ دوم، 1388، ص 47)
در عربی برای اشیائی مانند «کتاب» و «قلم» و «قمر» ضمیر مذکر به کار می برند. آیا موبد شهزادی می پندارد که عرب ها کتاب و قلم و ماه را مرد می دانند؟ همینطور به عکس، برای «شمس» و «نافذة» ضمیر مؤنث استفاده می کنند. آیا ایشان تصور می کند که عرب ها و مسلمانان، خورشید و پنجره را زن می دانند؟

توضیح:
در عربی ضمیر مفرد از دو حال خارج نیست: یا مذکر است یا مؤنث، و لفظ سوم وجود ندارد. برای چیزهایی که انسان و حیوان نیستند و به عبارت دیگر نه مذکرند و نه مؤنث، ناچاریم یکی از دو ضمیر مذکر و مؤنث را به کار بریم. براساس قواعد زبان عربی به بعضی از این کلمه ها ضمیر مؤنث بر می گردانند و به بعضی مذکر. این به خاطر این نیست که آن چیز را مرد می دانند یا زن.
«الله» نیز نه مرد است و نه زن و ناچار باید یکی از دو ضمیر برای او استفاده می شد. اما طبق قواعد، ضمیر مذکر به کار رفته است. اگر ضمیر مؤنث به کار می رفت باز هم امثال جناب شهزادی ممکن بود بپندارند که مسلمانان، خدا را زن می دانند.
اگر مسلمانان خدا را مرد می دانستند یقینا در آیه یا روایتی تصریح می شد که خدا مرد است حال آنکه چنین چیزی وجود ندارد.