* به دلیل کم دقتی، می بینیم که بعضی کتاب ها و سایت ها نسبت «دوگانه پرستی» را به زرتشتیان می دهند در حالی که آنان نه در گذشته دوگانه پرست بوده اند و نه در حال حاضر.
آنان قائل به دو مبدأ خیر و شر برای این عالم بودند و بعید نیست اکنون هم همین ادعا را داشته باشند یا لازمه ی حرف آنها همین است. اما هردو مبدأ خیر و شر را نمی پرستند بلکه تنها مبدأ خیر (اهورا مزدا) را پرستش می کنند. پس زرتشتیان «یگانه پرستند». ولی زرتشتی ها قائل به توحید افعالی نیستند یعنی همه چیز را آفریده ی اهورامزدا نمی دانند بلکه شروری مانند درندگان و گزندگان را آفریده ی اهریمن می دانند.
شهید مطهری می گوید:
«آنچه در مورد زردشت محقق است این است که به "توحید در عبادت" دعوت مى کرده است. اهورامزدا که از نظر شخص زردشت نام خداى نادیده خالق جهان و انسان است، تنها موجودى است که شایسته پرستش است. زردشت که رسماً خود را مبعوث از جانب اهورامزدا مى خوانده است مردم را از پرستش دیوها که معمول آن زمان بوده است نهى مى کرده است.» (خدمات متقابل اسلام و ایران، ص 224)

لینک های مرتبط:
بخش «ثنویت» در این وبلاگ