*امروز ظهر (5/1/1393) جناب آقای امیر نویدی در سفر از مشهد به قم، حدود یک ساعت به دارالحدیث (محل کارم) آمد. در این مدت کوتاه صحبت های مفید میان ما رد و بدل شد. او را بانشاط، پرانرژی و علاقه مند به بحث های اعتقادی و تاریخی یافتم. از اینکه دیدم با سایت ها و وبلاگ های اسلامی و ایران پرستی و زرتشتی و کسانی که در این عرصه ها می نویسند، آشنایی بالا دارد تعجب کردم.
او تا یک سال پیش در زمره ی ایران پرست های افراطی بود اما با مطالعه ی سایت های اسلامی، تغییر رویه داده است.
برخی صحبت های او بدین قرار است:

ـ ایران دوستی بد نیست اما زیاده روی در آن خطر دارد. من قبلا در ایران دوستی افراط می کردم. اشعار وطن پرستی را حفظ می کردم و هر هفته برای تجدید میثاق با فردوسی، بر مزار او حاضر می شدم.

ـ فضاهایی مثل فیسبوک و سایت های فیلترشده، بسیاری از حوادث تاریخ اسلام را کامل و درست نقل نمی کنند یا سخنان بزرگان اسلام را بد ترجمه می کنند. آنان در نقل مطالب، امانت دار نیستند. اینگونه مطالب را آنقدر تکرار می کنند و به قدری ایران ایران می کنند که انسان جوگیر می شود و خیال می کند بیشتر ایرانی ها از اسلام برگشته اند. اگر کسی از نظر سیاسی با نظام جمهوری اسلامی مشکل داشته باشد، بسرعت تحت تأثیر این حرف ها قرار می گیرد.
من نیز تحت تأثیر این سایت ها کارم به جایی رسید که کم کم از خوش بینی ام به اسلام کاسته شد.

ـ حدود یک سال پیش با وبلاگ گفتگو با زرتشتیان آشنا شدم. در ابتدا با مطالعه ی آن، از نویسنده ی وبلاگ، عصبانی می شدم. همزمان، وبلاگ های حقایق تاریخ باستان و حق و باطل را هم می خواندم و در بحث ها شرکت می کردم. پی بردم ادعاهای اسلام ستیزها هیچ و پوچ است و روز به روز علاقه ام به اسلام بیشتر شد. اکنون گاه با مخالفان اسلام، بحث می کنم اما به جای اینکه جواب قانع کننده بدهند، من را وابسته به وزارت اطلاعات معرفی می کنند یا اینکه می گویند که از جاهایی پول می گیرم تا از اسلام دفاع کنم. این حرف ها نشانه ی کم آوردن در بحث است.

ـ علت اینکه افراد پس از جذب به زرتشتی، دوباره به اسلام برمی گردند این است که اگر کسی واقعا به دنبال حقیقت باشد و پرس و جو کند، بزودی متوجه می شود که جواب پرسش هایش را در دین زرتشتی نمی یابد و به سستی پایه های این دین، خیلی زود پی می برد. یکی از چیزهایی که در من تأثیر گذاشت این بود که می دیدم در اسلام این همه کتاب مثل قرآن، نهج البلاغه، کافی و... است که اطلاعات زیاد از دین اسلام در اختیار ما قرار می دهند اما به قول زرتشتی ها تنها کتاب معتبر آنها کتاب چهل صفحه ای گات ها است (هرچند همین مقدار هم معلوم نیست برای زرتشت باشد). اینها چگونه می توانند پاسخ پرسش های فراوان و نیازهای بشر به امور دینی را در گات ها بیابند؟!

لینک های مرتبط:
معتقدتر به اسلام پس از فاصله
بهترین راه برای مقابله با گسترش زرتشتی