*یک) امام على(ع) در زمان خلافتش بر فراز منبر فرمود: به خدا قسم تا وقتى حتى یک درخت خرما (از اموال شخصی ام) از من در یثرب سر پا باشد من از غنایم (خراج) شما درهمى براى خود بر نمى دارم…
عقیل برخاست و گفت: بخدا قسم مرا با سیاه پوستى از مدینه یکسان قرار مى دهى؟ حضرت فرمود: بنشین، کس دیگرى غیر تو در این جا نبود که سخن بگوید؟! تو را بر آنان برترى نیست مگر به سابقه ایمان یا تقوا!

دو) امام على(ع) به خواهرش امّ هانى بیست درهم داد. امّ هانى، از برده ایرانی آزاد شده اش پرسید: امیر مؤمنان چه قدر به تو داد؟ گفت: بیست درهم.
امّ هانى، خشمناک بازگشت. على(ع) به وى گفت: «بازگرد. خداوند، تو را رحمت کند! ما در کتاب خداوند، برترى اى براى اسماعیل بر اسحاق نیافتیم».

متن احادیث
یک) الإمامُ الصّادقُ(ع): لمّا وَلی علیٌّ(ع) صَعِدَ المِنبرَ، فحَمِد اللّهُ و أثنى علیه، ثمّ قالَ: إنّی وَ اللّه لا أرْزؤکُم مِن فَیئکُم دِرهَما ما قامَ لی عِذْقٌ بیَثرِبَ، فلیَصدُقکُم أنفسُکُم؛ أ فتَرَونی مانِعا نَفسی و مُعطیکُم؟!
فقامَ إلَیهِ [أخوهُ ] عَقیلُ فقالَ لَه: و اللّهِ لتَجعَلُنی و أسوَدَ بالمدینَةِ سَواءً! فقالَ: اجلِسْ، أ ما کانَ ههُنا أحَدٌ یَتَکلَّمُ غیرُکَ؟ و ما فَضلُکَ علَیهِ إلّا بِسابِقَةٍ أو تَقوى!! (الکافی: 8/ 182/ 204)

دو) دَخَلَت عَلَیهِ [الإمام علیّ(ع) ] اختُهُ امُّ هانی بِنتُ أبی طالِبٍ، فَدَفَعَ إلَیها عِشرینَ دِرهَما، فَسَأَلَت امُّ هانی مَولاتَهَا العَجَمِیَّةَ فَقالَت: کَم دَفَعَ إلَیکِ أمیرُ المُؤمِنینَ(ع)؟ فَقالَت: عِشرینَ دِرهَما، فَانصَرَفَت مُسخَطَةً، فَقالَ لَها: انصَرِفی رَحِمَکِ اللّهُ! ما وَجَدنا فی کِتابِ اللّهِ فَضلًا لِاءِسماعیلَ عَلى إسحاقَ!! (الاختصاص: ص 151)