از تاریخ 8 فرودین تا 11 فروردین 1395 به اتفاق همسرم برای دیدار از مراکز زرتشتی در یزد و اطراف آن، از قم به آن دیار سفر کردیم. گزارشی کوتاه از این سفر:
8 فروردین 1395 دیدار از پارس بانو و آتشکده ی اردکان
در روز نخست اولین مکانی را که دیدیم پارس بانو (پیربانو، بانوی پارس) بود واقع در روستای زرجوع، جنوب شهر عقدا (میان نایین و اردکان).
معتقدند خاتون بانو دختر یزدگرد ساسانی و خواهر شهربانو در این مکان جان باخته و ناپدید شده است.
در مدت نیم ساعتی که آنجا بودیم تنها یک خانواده ی زرتشتی آنجا را زیارت کرد. ندیدیم که این خانواده اوستا یا دعایی بخواند یا کاری خاص انجام دهند. فقط آنجا را نگاه کردند و با خادم مشغول صحبت های معمولی شدند.
در این روستا هیچ زرتشتی زندگی نمی کند و خادم پارس بانو تنها زرتشتی ای است که آنجا سکونت دارد.
در ورودی آتشکده در مهر اردکان.
این بانوی محترم زرتشتی در آتشکده در مهر حضورمان را گرامی داشت و از ما خواست تا از آجیل مشکل گشایشان جهت رفع مشکلات بخوریم. او گفت: ما نیز برای زیارت به حرم امام رضا(ع) و حضرت معصومه(س) می رویم.
همان بانو کلاهی به من داد تا بر سر گذارم چون معتقدند هر آنچه از بدن جدا شود پلید است. من نیز به احترام آنها کلاه بر سر گذاشتم تا مویی از سرم نریزد.
بنا به گفته ی خادم آنجا که خود را موبدیار ماهیار دهموبد معرفی کرد، چهل پنجاه زرتشتی در اردکان زندگی می کنند.
سنگ تاریخ بنای آتشکده در مهر اردکان
