*تحت عنوان «سی پند زرتشت» یا «سی نصیحت زرتشت» سخنانی زیبا را در اینترنت منتشر کرده اند اما ندانستیم زرتشت در کجا این جمله ها را گفته است. گویا این نیز از دروغ هایی است که به او بسته اند.
پندهای فراوان نیز از حضرت محمد(ص) داریم. پنجاه اندرز آن حضرت را که تنها در یک حدیث بیان فرموده، از کتاب خصال شیخ صدوق مرور می آوریم:
1. به خدای یگانه ی بی شریک، ایمان بیاور و تنها او را بپرست.
2. نماز را با وضویی کامل و در وقت خود و بدون تأخیر، به جا آور.
3. زکات را بپرداز.
4. ماه رمضان را روزه بگیر.
5. چون مال داشتی و مستطیع بودی، حج بگزار.
6. پدر و مادرت را نافرمانی نکن.
7. مال یتیم را به ستم مخور.
8. ربا نخور.
9. شراب و هیچ یک از نوشیدنی های مست کننده را ننوش.
10. زنا نکن.
11. لواط نکن.
12. سخن چینی نکن.
13. سوگندِ دروغ به خدا مخور.
14. دزدی مکن.
15. گواهی دروغ برای هیچ کس، نزدیک یا دور، نده.
16. حق را از هر کس، کوچک باشد یا بزرگ، بپذیر.
17. به ستمکار تکیه مکن، هر چند دوست و نزدیک باشد.
18. به هَوَست عمل نکن.
19. به زن عفیفِ خویشتندار، تهمت نزن.
20. ریا نکن.
21. (به عنوان مثال) افراد قدکوتاه و قدبلند را به زبان عیب، «کوتاه» و «بلند» نخوان.
22. هیچ یک از آفریدگان خدا را مسخره نکن.
23. بر بلا و مصیبت، صبور باش.
24. نعمت های الهی را سپاس بگزار.
25. [خود را] از کیفر خدا بر گناهی که کرده ای، ایمن مپندار.
26. از رحمت خدا، ناامید نشو.
27. از گناهانت به سوی خدای عز و جل باز گرد که بازگردنده از گناهانش، مانند بی گناه است.
28. با آمرزش خواهی، بر گناهانت اصرار نورز که همچون ریشخندکنندگان خدا و آیات الهی و پیامبرانش شوی.
29. بدان که آنچه به تو رسید، حتما می رسید و آنچه [به ظاهر] نرسید، نباید به تو می رسید.
30. با رضایتِ مخلوق، نارضایی آفریدگار را به دست نیاور.
31. دنیا را بر آخرت، مقدّم ندار که دنیا، فانی و آخرت، باقی است.
32. بر برادرانت از آنچه در توان داری، بخل نورز.
33. درونت مانند بیرونت باشد، نه این که ظاهرت، زیبا و باطنت، زشت باشد و الا از منافقان خواهی بود.
34. دروغ نگو.
35. با دروغگویان، در نیامیز.
36. چون سخن حقّ شنیدی، عصبانی نشو.
37. خود، خانواده، فرزندان و همسایگانت را به اندازه ی توانت تربیت کن.
38. به آنچه می دانی، عمل کن.
39. با هیچ یک از خلق خدا، جز به حق، معامله نکن.
40. در برابر نزدیک و دور، نرم باش، نه زورگو و سرسخت.
41. تسبیح ("سبحان الله" گفتن) و تهلیل ("لا اله الا الله" گفتن) را فراوان بگو.
42. فراوان دعا کن.
43. بسیار به یاد مرگ و [وقایع] پس از آن از قیامت تا بهشت و دوزخ باش.
44. فراوان قرآن بخوان و به آن عمل کن.
45. نیکی به مردان و زنان مؤمن و گرامیداشت آنان را غنیمت بدان.
46. هر چه را برای خود نمی پسندی، با هیچ یک از مؤمنان مکن.
47. از کار خیر، ملول مشو.
48. سربارِ هیچ کس نشو.
49. چون به کسی چیزی بخشیدی، بر او منّت مگذار.
50. دنیا نزد تو، زندانی باشد که از آن به سوی بهشت می روی.
این، چهل (پنجاه) پند است که هر کس از امّتم بر آنها پایداری ورزد و آنها را رعایت کند، به رحمت خداوند، وارد بهشت می شود و پس از پیامبران و اوصیا، محبوب ترینِ مردم در نزد خدای عز و جل است و خدا، او را روز قیامت، با پیامبران، صدّیقان، شهیدان و شایستگان که بهترینْ همراهان اند، محشور می کند.
متن کامل عربی
الخصال بإسناده عن الحسین بن علیّ(ع): إنَّ رَسولَ اللّهِ(ص) أوصی إلی أمیرِ المُؤمِنینَ عَلِیِّ بنِ أبی طالِبٍ علیه السلام وکانَ فیما أوصی بِهِ أن قالَ لَهُ:
یا عَلِیُّ! مَن حَفِظَ مِن امَّتی أربَعینَ حَدیثا یَطلُبُ بِذلِک وَجهَ اللّهِ عز و جل وَالدّارَ الآخِرَهَ، حَشَرَهُ اللّهُ یَومَ القِیامَهِ مَعَ النَّبِیّینَ وَالصِّدّیقینَ وَالشُّهَداءِ وَالصّالِحینَ وحَسُنَ اولئِک رَفیقا.
فَقالَ عَلِیٌّ علیه السلام: یا رَسولَ اللّهِ! أخبِرنی ما هذِهِ الأَحادیثُ؟
فَقالَ:
1) أن تُؤمِنَ بِاللّهِ وَحدَهُ لا شَریک لَهُ، وتَعبُدَهُ ولا تَعبُدَ غَیرَهُ،
2) وتُقیمَ الصَّلاهَ بِوُضوءٍ سابِغٍ فی مَواقیتِها ولا تُؤَخِّرَها؛ فَإِنَّ فی تَأخیرِها مِن غَیرِ عِلَّهٍ غَضَبَ اللّهِ عز و جل،
3) وتُؤَدِّیَ الزَّکاهَ،
4) وتَصومَ شَهرَ رَمَضانَ،
5) وتَحُجَّ البَیتَ إذا کانَ لَک مالٌ وکنتَ مُستَطیعا.
6) وألّا تَعُقَّ وَالِدَیک،
7) ولا تَأکلَ مالَ الیَتیمِ ظُلما،
8) ولا تَأکلَ الرِّبا،
9) ولا تَشرَبَ الخَمرَ ولا شَیئا مِنَ الأَشرِبَهِ المُسکرَهِ،
10) ولا تَزنِیَ،
11) ولا تَلوطَ،
12) ولا تَمشِیَ بِالنَّمیمَهِ،
13) ولا تَحلِفَ بِاللّهِ کاذِبا،
14) ولا تَسرِقَ،
15) ولا تَشهَدَ شَهادَهَ الزّورِ لِأَحَدٍ قَریبا کانَ أو بَعیدا،
16) وأن تَقبَلَ الحَقَّ مِمَّن جاءَ بِهِ صَغیرا کانَ أو کبیرا،
17) وألّا تَرکنَ إلی ظالِمٍ وإن کانَ حَمیما قَریبا،
18) وألّا تَعمَلَ بِالهَوی،
19) ولا تَقذِفَ المُحصَنَهَ،
20) ولا تُرائِیَ؛ فَإِنَّ أیسَرَ الرِّیاءِ شِرک بِاللّهِ عز و جل.
21) وألّا تَقولَ لِقَصیرٍ: یا قَصیرُ، ولا لِطَویلٍ: یا طَویلُ؛ تُریدُ بِذلِک عَیبَهُ،
22) وألّا تَسخَرَ مِن أحَدٍ مِن خَلقِ اللّهِ،
23) وأن تَصبِرَ عَلَی البَلاءِ وَالمُصیبَهِ،
24) وأن تَشکرَ نِعَمَ اللّهِ الَّتی أنعَمَ بِها عَلَیک،
25) وألّا تَأمَنَ عِقابَ اللّهِ عَلی ذَنبٍ تُصیبُهُ،
26) وألّا تَقنَطَ مِن رَحمَهِ اللّهِ،
27) وأن تَتوبَ إلَی اللّهِ عز و جل مِن ذُنوبِک؛ فَإِنَّ التّائِبَ مِن ذُنوبِهِ کمَن لا ذَنبَ لَهُ،
28) وألّا تُصِرَّ عَلَی الذُّنوبِ مَعَ الاستِغفارِ فَتَکونَ کالمُستَهزِئِ بِاللّهِ وآیاتِهِ ورُسُلِهِ.
29) وأن تَعلَمَ أنَّ ما أصابَک لَم یَکن لِیُخطِئَک، وأنَّ ما أخطَأَک لَم یَک لِیُصیبَک،
30) وألّا تَطلُبَ سَخَطَ الخالِقِ بِرِضَی المَخلوقِ،
31) وألّا تُؤثِرَ الدُّنیا عَلَی الآخِرَهِ؛ لِأَنَّ الدُّنیا فانِیَهٌ وَالآخِرَهَ الباقِیَهُ،
32) وألّا تَبخَلَ عَلی إخوانِک بِما تَقدِرُ عَلَیهِ،
33) وأن تَکونَ سَریرَتُک کعَلانِیَتِک، وألّا تَکونَ عَلانِیَتُک حَسَنَهً وسَریرَتُک قَبیحَهً، فَإِن فَعَلتَ ذلِک کنتَ مِنَ المُنافِقینَ.
34) وألّا تَکذِبَ،
35) وألّا تُخالِطَ الکذّابینَ،
36) وألّا تَغضَبَ إذا سَمِعتَ حَقّا،
37) وأن تُؤَدِّبَ نَفسَک وأهلَک ووُلدَک وجیرانَک عَلی حَسَبِ الطّاقَهِ،
38) وأن تَعمَلَ بِما عَلِمتَ،
39) ولا تُعامِلَنَّ أحَدا مِن خَلقِ اللّهِ عز و جل إلّا بِالحَقِّ،
40) وأن تَکونَ سَهلًا لِلقَریبِ وَالبَعیدِ، وألّا تَکونَ جَبّارا عَنیدا،
41) وأن تُکثِرَ مِنَ التَّسبیحِ وَالتَّهلیلِ
42) وَالدُّعاءِ
43) وذِکرِ المَوتِ وما بَعدَهُ مِنَ القِیامَهِ وَالجَنَّهِ وَالنّارِ،
44) وأن تُکثِرَ مِن قِراءَهِ القُرآنِ وتَعمَلَ بِما فیهِ.
45) وأن تَستَغنِمَ البِرَّ وَالکرامَهَ بِالمُؤمِنینَ وَالمُؤمِناتِ،
46) وأن تَنظُرَ إلی کلِّ ما لا تَرضی فِعلَهُ لِنَفسِک فَلا تَفعَلَهُ بِأَحَدٍ مِنَ المُؤمِنینَ،
47) ولا تَمَلَّ مِن فِعلِ الخَیرِ،
48) وألّا تُثَقِّلَ عَلی أحَدٍ،
49) وألّا تَمُنَّ عَلی أحَدٍ إذا أنعَمتَ عَلَیهِ،
50) وأن تَکونَ الدُّنیا عِندَک سِجنا حَتّی یَجعَلَ اللّهُ لَک جَنَّهً.
فَهذِهِ أربَعونَ حَدیثا، مَنِ استَقامَ عَلَیها وحَفِظَها عَنّی مِن امَّتی دَخَلَ الجَنَّهَ بِرَحمَهِ اللّهِ، وکانَ مِن أفضَلِ النّاسِ وأحَبِّهِم إلَی اللّهِ عز و جلبَعدَ النَّبِیّینَ وَالوَصِیّینَ، وحَشَرَهُ اللّهُ یَومَ القِیامَهِ مَعَ النَّبِیّینَ وَالصِّدّیقینَ وَالشُّهَداءِ وَالصّالِحینَ وحَسُنَ اولئِک رَفیقا.
منبع:
خصال، شیخ صدوق، ص 543، ح 19؛ بحار الأنوار، ج 2، ص 154، ح 7.
