به خشنودي اهورا(=خداوند)مز(=جان)دا(=خرد)
با درود به ماهمان سرزمين آرياييان کامنت هشتاد و دوم
بسيار با خودم کلنجار رفتم که پاسخي ندهم ، چون به يکي از نکته هايي ايما فرموديد که فرجامي جز ناخشنودي از همديگر ندارد و گريزم بر اين شد که در وبلاگ آن را ننويسم و بلکه در يک فايل براي دانلود آن را بگذارم.به هيچ روي نمي خواهم به جستارهاي ساستاريک پا بگذارم ولي ناچارم کرديد.
http://www.4shared.com/document/rz0u-W2j/dargozashtegan.html
من بيش تر از اينکه بخواهم کم بودن شمار بهدينان در اين جنگ را ماست مالي کنم ، هدفم اين بود که مردم ايران بازهم بازيچه بودند و بهدينان کمتر از ساير هم ميهنانم در همين خيمه شب بازي جان خود را از دست دادند.
به ياد سروده ي War pigs از Ozzy Osbourne از آلبوم paranoid در سال 1970 مي افتم:
Treating people just like pawn in chess
Wait" till their judgment day comes
از اينجا بود که فرنام خوک هاي جنگ به چنين کساني که جنگ راه مي اندازند و کساني که آن را دنباله مي گيرند گفته شد.
اگر چه من خود را دنباله رو راه کساني مي دانم که براي ايران سهيد شدند کساني مانند سروان جعفري که هر شب از بي سيم عراقي ها از او مي خواستند که به عراق بپيوندد و اين که بارها گفته مي شد که ما هم مسلمانيم و هدف مان آن چيزي نيست که شما مي پنداريد ، بارها به ايشان پيشنهاد داده شد که هر چه مي خواهيد به شما مي دهيم ، شما به ما بپيونديد و سرانجام اين ايزد ايستادگي ، سهيد شد و بسياري از ما همچنان در اينجا داريم ميان سهيدان دوبهم زني مي کنيم که کداميک بهدين بودند کداميک مسلمان ؟
کداميک خودخواسته رفتند و کداميک به زور رفتند ؟
.
دست در دست هم دهيم به مهر ، ميهن خويش کنيم آباد