نظرات ياداشت اعتبار گاتها با استناد به سخن يک موبد

+ موبديار مهران غيبي

به ياري هستي بخش دانا
(بخش دوم)
درود

برگردان واژه به واژه از موبد آذرگشسب:
هات 30 بند3:
ات (اينک) تا(آن) مَئينيو (دو مينو=دوگوهر) پَ اُاورويه (در آغاز)

يا (اينگونه، که) يما (همزاد= جفتي= دوقلو) خوفنا (در خواب، در رويا) اَسرواتم (آشکار شدن. از مصدر شنيدن با پيشوند تاکيد)

در هات 30 بند4
و آنگاه هنگاميکه اين دو گوهر بهم رسيدند،
پَ اُاورويم (نخست) دزده، (از مصدر دادن، مثني است يعني دو چيز را دادند. پديد آوردند) گئِم (زندگاني) چا (و) اجيائيتيم (نازندگاني) چا (و)
و تا پايان هستي اينگونه باشد که بدترين براي دروغکار و بهترين منش براي راستکار باشد.
همانگونه که مي بينيد واژه «پَ اُ اورو» به معناي «آغاز، پيش، برتر» و مانند آن است. به معناي ازلي نيست. واژه ازل خودش يک واژه اوستايي است. «اسر» به معناي «بي سر و بي آغاز». همانگونه که «اَپم» به معناي «بدون پا و بدون پايان» شده «ابد»