نظرات ياداشت توسل به معصومان(ع) و فايده ي آن

+ موبديار مهران غيبي

به ياري هستي بخش دانا
درود
آقاي فاطمي از آغاز سخن من يک چيز بيشتر نگفته ام هميشه هم يک سخن بوده است.
اگر امامان (ع) را شما برگزيده ايد که حقتان هم هست که هيچ
اگر آنها را برگزيده خداوند ميدانيد بايد از خداوند سند بدهيد وگرنه شهادت شما که ايشان برگزيده خداوند هستند پذيرفتني نيست. اگر ميگوييد که قرآن در شان علي (ع) چيزي گفته است، گرچه اين را تفسير به راي ميدانم، ولي باز هم در باره ايشان است نه ديگران.

اين گفتار شما با نام توسل به معصومان(ع) و فايده آن است. شما ميگوييد که چون امامان (ع) برگزيدگان و اولياي خداوند هستند، خداوند اين اجازه را به آنها داده که حاجت شما را برآورده سازند.
هميشه و همواره سخن من اين بوده و هست که اگر ادعايي را به خداوند نسبت ميدهيد بايد از وحي سند تاييد آن ادعا را بدهيد.
نقطه سر خط

پاسخ

آيه ي انما وليکم الله ورسوله والذين آمنوا الذين يقيمون الصلاة ويوتون الزکاة وهم راکعون. و آيه يا ايها الرسول بلغ ما انزل اليک من ربک فان لم تفعل فما بلغت رسالته. تنها به تفسير همين دو آيه مراجعه کنيد که در مورد امام علي(ع) است و سخنان فراوان پيامبر که در مورد اميرالمومنين است. خود پيامبر از امامان بعدي اسم برده. همچنين هر امام امام بعدي را تعيين کرده. اگر شما بخواهيد احاديث را از دم کنار بگذاريد و صحبت از ضمير ناخودآگاه کنيد کلا بايد هر آنچه در کتابهاي تاريخي آمده کنار گذاريد در حالي که اين همه شما داريد صحبت از تاريخ مي کنيد و اينها همان خبرهاي تاريخيه. چرا يکجا ضمير ناخودآگاه است و جاي ديگر نه؟