اما بررسي سوره انفال:::
اين ايه بدلايل مختلف قابل قياس با ايه تطهير نيست مضاف بر اينكه طهارت در اين ايه مبني بر روح و جسم نيست بلكه اشاره به جسم دارد كه حقير در ادامه به ان اشاره مي كنم
اولا اين كه در اين ايه خبري از انما يعني حصر نيست در نتيجه نمي تواند فضيلتي باشد دوم اينكه الرجس نيست بلكه رجز شيطاني هست
رجز شيطاني هست كه منطور از رجز همان وسوسه هاي شيطاني هست
دقت بفرماييد: اگر خداوند اراده بر طهارت جسم و روح كند ديگر نيازي به باران نيست مضاف براينكه ايشان بايد اراده بر اين فعل كند يعني در ابتدا انما بياورد كه حصر شود اما بارش باران خبر از قولي مي دهد و ان هم اين است كه وسوسه هاي شيطان عامل بر عدم طهارت جسم سربازان حضرت رسول هست كه انها چون احتمال جناب مي دادند و از طرفي هم رجز شيطان باعث عدم طهارت انها مي شد خداوند باراني را فرستاد كه انها تشويش و نكراني اين مسئله را نداشته باشند لذا اينجا روايت قراء امام صادق مي طلبد كه فرمودند خداوند باران را از اسمان فرو فرستاد تا شما را با ان پاك كند و پليدي شيطان را از شما بزدايد، سوال مي كنم ايا باران با عث عصمت باطني انسان مي شود و يا باعث زدودن الودگي ظاهري كه همان جنب شدن به واسطه رجز شيطان است؟ منبه حديث هم كافي ج 6 ص 387 ح 2 هست
ضمن اينكه مولا علي در كتاب الدر المنثور في تفسير ماثور علامه سيوطي از مفسيرن بنام اهل سنت فرمودند خداوند در شب بدر باران شديدي فرستاد تا بوسيله ان قدم ها را استوار كند
در ادامه اين نكته علم نحو نيز قابل احتجاج هست كه نبود لام در يذهب نشان گر اين است كه يذهب مترتب بر ليطهركم است و تطهير هم با برطرف شدن رجز شيطان و يا وسوسه شيطان به وجود مي ايد يعني خدا مستقيم اراده بر تطهير نمي كند بلكه با بارش باران ان وسوسه شيطان را خنثي مي كند
اگر مشكلي بود بفرماييد تا حقير بيشتر تفضيل دهم