و اگر هر گونه معجزه‌اي براي اهل كتاب بياوري [باز] قبله تو را پيروي نمي‌كنند..
آية 109 سورة انعام نيز تقريباً همين مضمون را دارد:
و با سخت‌ترين سوگند‌هايشان، به خدا سوگند مي‌خورند كه اگر معجزه‌اي براي آنان بيايد، حتماً بدان مي‌گروند. بگو: معجزات تنها در اختيار خداست، شما چه مي‌دانيد كه اگر [معجزه هم] بيايد، باز ايمان نمي‌آورند
طفره‌آميز بودنِ اين پاسخ _ كه اگر معجزه هم بيايد، باز ايمان نمي‌آوريد _ آشكار است. مخالفان و شكاكان بالاخره از كجا بايد مطمئن شوند كه محمد راست مي‌گويد و يا دچار توهم نشده است؟ به خداي محمد بايد گفت: شما به وظيفه‌تان (فرستادن معجزه) عمل كنيد، آنگاه اگر كسي ايمان نياورد، خودش مسئول است. شما چگونه مي‌خواهيد بدون اتمام حجت، مخالفان را در روز قيامت مجازات كنيد؟
