ابتداي سوره قمر چنين است: «انشق القمر و ان يروا آية يعرضوا و يقولوا سحر مستمر؛ ماه از هم شکافت. و چون معجزه اي ببينند رو گردانند و گويند: سحري دائمي است» قرآن در اينجا به معجزه شق القمر سخن مي گويد که بدست پيامبر اسلام انجام شد. همانگونه که در پيام هاي قبلي آورديد که قرآن به مناسبت هاي مختلف به درخواست معجزه از سوي مخالفان اعتنا نمي کند براي همين است که زير بار نمي روند در شق القمر هم قرآن مي گويد: آنان با ديدن اين معجزه آن را سحر خواندند.