خدا [همان] كسى است كه آسمانها را بدون ستونهايى كه آنها را ببينيد برافراشت آنگاه بر عرش استيلا يافت و خورشيد و ماه را رام گردانيد هر كدام براى مدتى معين به سير خود ادامه مىدهند [خداوند] در كار [آفرينش] تدبير مىكند و آيات [خود] را به روشنى بيان مىنمايد اميد كه شما به لقاى پروردگارتان يقين حاصل كنيد (2)
محسن گرام دچار توهم شده ايد کدام جاذبه؟
در اين آيه خورشيد مانند ماه دور زمين ميچرخد و آسمان را مانند يک جسم شمرده است
که بدون ستون ايستاده است.
آري از اعراب 1400 سال پيش دور از تمدن هيچ انتظاري نداريم که اين گونه از جانب خداوند آيه بياورند .