جلال الدین محمّد بن بهاء الدین محمّد ، مشهور به مولانا و مولوى (درگذشت: 672ق) در مدح شهیدان کربلا(ع) چنین سروده است:
کجایید ، اى شهیدان خدایى؟ بلاجویان دشت کربلایى؟
کجایید ، اى سبُک روحان عاشق پرنده تر ز مرغان هوایى؟
کجایید ، اى شهان آسمانى بدانسته فلک را در گُشایى؟
کجایید ، اى ز جان و جا ، رَهیده؟ کسى مر عقل را گوید کجایى؟
کجایید، اى درِ زندان ، شکسته بداده وامداران را رهایى؟
کجایید، اى در مخزن ، گشاده کجایید، اى نواى بى نوایى؟
در آن بحرید کاین عالم ، کف اوست زمانى بیش دارید آشنایى
کف دریاست صورت هاى عالم ز کف بگذر ، اگر اهل صفایى
دلم کف کرد ، کاین ، نقشِ سخن شد بِهِل نقش و به دل رو، گر ز مایى. [1]
[1] دیوان غزلیات شمس تبریزى : ص 1093 .