به قلم مدیر سایت
زرتشتی پژوه برجسته هاشم رضی در کتاب «دانشنامه ایران باستان»، جلد 2، صفحه 687 اشعاری از شاهنامه آورده که فردوسی از زبان افراسیاب نقل کرده است:
پس پرده ی هر که دختر بود
اگر تاجدار است، بد اختر بود
چو زن زاد دختر، دهیدش به گرگ
که نامش ضعیف است و ننگش بزرگ
زن و اژدها هردو در خاک به
جهان، پاک از این هردو ناپاک به
در نرم افزار شاهنامه، این ابیات را نیافتم و جناب رضی هم توضیح داده که برخی این ابیات را از فردوسی نمی دانند. اما مهم اینجاست که رضی ـ کارشناس بزرگ متون زرتشتی ـ تصریح می کند که مضمون این ابیات در بندهش و سایر متون پهلوی آمده است و بیانگر همان دیدگاه ایران باستان در مورد زن است.
هدف از این نوشته، ایراد گرفتن از فردوسی نیست.
دانشنامه ایران باستان، ج 2، ص 687
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
