مدت زیاد نمی گذرد که دوست گرامی جناب کردوان ـ از علاقهمندان به دین زرتشتی ـ به جمع خوانندگان این وبلاگ پیوسته اما او نوشته های پیشین را نیز از نظر گذرانده و ذیل بسیاری از آنها کامنت گذاشته است. شاید او در این وبلاگ بیشترین پیام را داشته باشد.
اختلاف اعتقادی میان من و وی بسیار بالاست و در عین حال صمیمیتی خاص میان ما برقرار است و کمتر شبی است که در فضای چت با هم سخن نگوییم و عمده ی صحبتها بر محور مسائل اعتقادیست.
او به عنوان یکی از کسانی که بیشترین آشنایی را با این وبلاگ دارد، دیدگاه خود را بیان کرده است. از ایشان تشکر می کنم:
من [در این وبلاگ] بیشتر پستهایی که به بهدینی پرداخته بود را خوانده ام ، دادمندانه (=منصفانه) میگویم که نوشتههای جناب فاطمی در اندکی پستها ، شاید از روی کین بوده باشد ولی بیشتر از 90درسد نوشتههای ایشان از روی پژوهش و پرسش و دانش بیشتر بوده و چیزی در دل نداشته اند.
جستارهای بیان شده ، تازه بوده و به دوبارگری روی نیاوردهاند که یکی بسیار به وبلاگ ، رنگ و بوی تازگی و ارزش می دهد. من خودم در برخی جاها از نوشتههای ایشان نیز چیزهایی یاد گرفتهام
تا جایی که شدنی بوده از به کارگیری واژههای نازیبا و بازی با واژهها و دژکاربرد (=سو استفاده) از بارمانکی (=بارمعنایی) واژهها ، خودداری کردهاند.
من خوبی و بدی هر چیزی را در سنجش ، می یابم و در سنجش این وبلاگ با سایر وبلاگهای همکار ، ایشان به گمان من، در پلهی بالاتری هستند.