*یکی از مجازات های سنگین در اسلام سنگسار است که برای زنای محصنه (زنای متأهلی که همسرش در دسترس باشد) در نظر گرفته شده. توجه به نکاتی در این زمینه مناسب است:
یک) جرایم دیگر معمولا با دو شاهد یا اینکه با یک شاهد و یک قسم اثبات می شوند اما برای اثبات زنا و لواط چهار شاهد لازم است و قسم پذیرفته نیست.
دو) طبق فتوای مشهور علما از جمله امام خمینی، شاهدان باید مانند میل که در سرمه دان فرو می رود دیده باشند.
سه) در مورد جرایم دیگر لازم نیست شاهدان با هم نزد قاضی بروند اما در مورد این گناهان باید هرچهار نفر باهم باشند. اگر سه نفر نزد قاضی شهادت بدهند و بگویند دیگری در راهه، قاضی هرسه را شلاق می زند.
چهار) شاهدها باید عادل و مورد اعتماد باشند. اگه پنج نفر شهادت بدهند اما دو نفر آنها مورد اعتماد نباشن، هرپنج نفر به دلیل تهمتی که نتوانسته اند اثبات کنند، شلاق می خورند. (تا کسی به راحتی نزد قاضی شهادت ندهد)
پنج) این مجازات با وجود کوچک‌ترین شک و شبهه اجرا نمی شود. امروز به روایتی شگفت آور برخوردم هرچند نمیدونم از نظر سند چگونه است. روزی زن و مردی را به جرم زنا نزد امام علی(ع) آوردند. زنا ثابت شد اما مرد زرنگی کرد و گفت: او زنمه. زن سکوت کرد. بعضی از اطرافیان به زن گفتند: بگو شوهرمه و بعضی هم گفتند نگو. اما زن گفت: شوهرمه. امام تا این را شنید دستور داد مجازات نشوند. اما از طرف دیگر آنها را از هم جدا کرد و گفت: تا ثابت نشود اینها زن و شوهر هستند نباید با هم باشند.
شش) بی تردید زناهای فراوان در جامعه رخ می دهد، اما شرایط آنقدر سنگینه که به ندرت اثبات می شود؟ در مدت سی سال برقراری نظام جمهوری اسلامی، تعداد سنگسارها بعیده به تعداد انگشتان دست رسیده باشد.
امام علی نیز در مدت پنج سال حکومتش تنها پنج نفر را سنگسار کرد در حالی که اینگونه گناهان در آن زمان نیز فراوان بود. امام علی(ع) روز قبل از سنگسار اعلام می کرد کسانی که فردا برای سنگسار می آیند، صورتشان را بپوشانند. قبل از سنگسار اعلام می کرد: هرکس گناهی مرتکب شده که همین مجازات را دارد، برگردد. یک بار همه ی جمعیت برگشت و تنها خود او و امام حسن(ع) و امام حسین(ع) باقی ماندند. یک بار دیگر که دو فرزندش نبودند، امام علی(ع) به تنهایی سنگسار کرد.
هفت) یک بار به امام علی(ع) خبر دادند که زن و مردی در خرابه ای در حال زنا هستند. امام خود را به آنجا رساند. ولی پیش از آنکه به صحنه ی اصلی برسد، سر و صدا کرد تا آنها بفهمند و خودشان را جمع کنند.
موارد متعدد از این قبیل در تاریخ ثبت شده است.
هشت) ما تصور می کنیم اگر کسی از گناهش پشیمان شود و داوطلبانه نزد قاضی اعتراف کنه و به سنگسار او بینجامه، این کار او خیلی ارزش داره و واقعا هم همینطوره اما طبق احادیث متعدد از نظر اسلام، اگر کسی بین خود و خدای خود توبه کند و نزد قاضی نرود بهتر از آن است که نزد قاضی اعتراف کرده مجازات شود.
نه) آنچه در بالا گفتیم در مورد زنا و لواطی که منجر به شلاق خوردن شود نیز وجود دارد.
ده) اسلام ولی فقیه را در هرزمان تعیین کرده تا هرگاه اجرای این قانون و قوانین مشابه را صلاح ندید، از اجرای آن جلوگیری کند و این کار او مطابق با اسلام است زیرا خود اسلام چنین اجازه ای را به او داده است.
نتیجه:
به نظر می رسد هدف اصلی اسلام از پذیرش مجازاتهایی چون سنگسار، تربیت است نه عقده خالی کردن. اسلام با این مجازات، ایجاد وحشت از این گناه می کند تا کمتر کسی سراغ آن برود و نیز چنین گناهانی علنی نشود و در نظرها عادی نگردد.
