*الف) قَذَفَ رَجُلٌ رَجُلاً مَجُوسِیّاً عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّه ع فَقَالَ مَه فَقَالَ الرَّجُلُ إِنَّه یَنْکِحُ أُمَّه أَوْ أُخْتَه فَقَالَ ذَلِکَ عِنْدَهُمْ نِکَاحٌ فِی دِینِهِمْ .
شخصی در حضور امام صادق(ع) به مردی زرتشتی نسبت زنا داد. امام فرمود: ساکت شو. گفت: او با مادر یا خواهرش ازدواج می کند. امام(ع) فرمود: اینگونه ازدواج در دین آنها جایز است. (کافی، ج 5، ص 574)

ب) عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الْحَذَّاءِ قَالَ کُنْتُ عِنْدَ أَبِی عَبْدِ اللَّه ع فَسَأَلَنِی رَجُلٌ مَا فَعَلَ غَرِیمُکَ قُلْتُ ذَاکَ ابْنُ الْفَاعِلَةِ فَنَظَرَ إِلَیَّ أَبُو عَبْدِ اللَّه ع نَظَراً شَدِیداً قَالَ فَقُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنَّه مَجُوسِیٌّ أُمُّه أُخْتُه فَقَالَ أولَیْسَ ذَلِکَ فِی دِینِهِمْ نِکَاحاً
ابوالحسن حذاء می گوید: نزد امام صادق(ع) بودم که مردی از من پرسید: بدهکارت چه کرد؟ گفتم: او پسر زن بدکاره است. امام با تندی به من نگریست. گفتم: فدایت شوم، او زرتشتی است و مادرش خواهر اوست. (پدر او با دخترش ازدواج کرده و در نتیجه مادر این شخص، خواهرش هم هست). امام فرمود: آیا اینگونه ازدواج در دین آنها وجود ندارد؟ (کافی، ج 7، ص 240)

نکته ها
از این دو روایت چند نکته استفاده می شود:
یک) نباید به زرتشتیان توهین کرد.
دو) ازدواج با محارم در عصر امام صادق(ع) در میان زرتشتیان رواج داشته. کسانی که در مورد ازدواج زرتشتیان با محارم در گذشته مدرک تاریخی می خواهند این دو روایت می تواند مدارکی مناسب باشد.
سه) باید اعتقادات زرتشتیان را محترم شمرد هرچند برای ما قابل قبول نباشد و در اوج زشتی باشد.