نظر به اینکه دوستمان رهگذر سؤالی درخور توجه را مطرح کرده مناسب بود آن را با جواب در متن وبلاگ بیاوریم.

رهگذر:
سوالی دارم از شما در باب کسب حقیقت و نه شبهه افکنی. مطمئنا این آیه از قرآن که (وعد الله الذین ءامنوا منکم و عملوا الصالحات لیستخلفنهم فی الارض کما استخلف الذین من قبلهم...) خداوند به مومنان وعده جانشینی بر روی زمین را میدهد و چند آیه مشابه با این را شنیده اید.
سوالم اینه چرا این آیه در مورد امامان صدق نکرد در اکثرشون؟ آیا خدا وعده خلاف داده! امامان مومن نبودند یا خداوند زورش به بنی امیه و بنی عباس و غیره و غیره نرسیده. اینا دلایلی بود که به ذهن من رسید که واضحه درست نیست. می خوام جواب شما رو صادقانه، بدون مغلطه کلامی و... بشنوم. قصدم یافتن حقیقته نه جنگ و پیروزی در یک بحث
پی نوشت: میدونیم قدرت دو صورته. افرادی که بر اساس مکر و روزگار و... به قدرت میرسند و حکومت ها و قدرت هایی که از جانب خداست. پر واضحه که بحث ما قدرت هایی که از جانب خداست رو شامل میشه.

فاطمی:
معلمی که می داند دوسه شاگردش به اشتباه خیال می کنند پدرشان بدرفتار است، در کلاس می گوید: «آنهایی که تصور می کنند پدرشان بدرفتار است در اشتباهند.» منظور معلم این نیست که هردانش آموز در دنیا که چنین تصوری دارد در اشتباه است.
در مورد این آیه هم منظور این نیست که هرانسانی که ایمان آورد و عمل نیکو انجام داد به حکومت می رسد. چنین چیزی معقول و قابل اجرا نیست بلکه آیه به افرادی خاص اشاره دارد. بعضی مفسران می گویند: به حکومت جهانی حضرت مهدی(ع) اشاره دارد و برخی نیز می گویند: منظور مهاجرانی است که از مکه به مدینه آمده بودند و در اوایل امنیت نداشتند و خدا به آنها وعده ی حکومت داده و چنین هم شد.
در قرآن می خوانیم: «انما ولیکم الله ورسوله والذین آمنوا الذین یقیمون الصلاة ویؤتون الزکاة وهم راکعون؛ تنها ولی شما خدا و رسول او و مؤمنانی هستند که نماز می خوانند و درحال رکوع انفاق می کنند.» آیا می توان گفت: هرکه درحال رکوع صدقه داد سرپرست مسلمانان است؟ چنین چیزی درست نیست بلکه آیه اشاره به امام علی(ع) دارد که در این حال صدقه داد.