در این وبلاگ پستی با عنوان «اهانت به ایرانی ها از سوی باستان ستاها» داشتم. یکی از بازدیدکنندگان که خود را «ایرانی» معرفی کرده، جوابی نقضی به اینجانب داده.  آن را با جواب از نظر می گذرانیم:

ایرانی:
تعصب همه رو نابود می کند!!
باور ندارید؟! لطفا جواب بدید!

بی عرضگی
علی ابن ابی طالب به دستور خدا و از طریق محمد ابن عبدالله به عنوان خلیفه انتخاب شدند اما بعد از وفات محمد ابن عبدالله ایشان سکوت اختیار کردن و حتی به باقی خلیفه ها کمک کردن و به عنوان مشاور دست اول بودن تا جایی که عمر میگه اگه علی نبود عمر هلاک می شد و بعد اسم دوتا از بچه هاش رو عمر گذاشت

ترس
علی از ترس آبرویش دختر شان را به عقد یک هم جنس باز منافق و ملعون غاصب (خلیفه دوم ؛ عمر ) در آورد

نفاق
علی سالها در مورد حق خود سکوت کردن و اجازه دادن اسلام نوپا توسط عده ای خدا نشناس ملعون به لجن کشیده شود و این همه باعث اشعه این همه اختلاف و شعبه شعبه شدن دین شود

پستی و نامردمی
علی می توانست و مایل بود از دین خدا دفاع کند و حتی جان خود را از دست بدهد اما این کار را نکرد و حتی در مقابل شهادت همسرشان هم هیج کاری از دستش ساخته نبود و در عوض تو چاه می رفتن اشک می ریختن

خلاصه
از نظر این مدعیان هرچیز و هر کس با خودشون و اعتقاداتشون مخالف باشه مرتد احمق کافر و حلال الدم و حلال المال می باشد
و حتی نظراتش اجازه انشار داده نمی شود اگر هم بشود یا با ادله های واهی تر جواب داده خواهد شد و یا چون جوابی نیست باب مسخره شروع می شود و به در و دیوار می زند که به تو بفهماند که نهههههههههههه صد هزار درصد ما درست هستیم و توی مرتد اشتباه می کنی
یه سوزن به خودت بزن یه جوال دوز به دیگران

فاطمی:
جواب هر یک از عنوانهایی که دوستمان «ایرانی» مطرح کرده، در ذیل می آید:
بی عرضگی
الف) مقایسه ی دو واقعه ی تاریخی زمانی درست است که شرایط یکسان داشته باشند. تعداد یاران امام علی(ع) را با تعداد یاران عمر و ابوبکر مقایسه کنید و سپس جمعیت 140 میلیون ایرانی را با شصت هزار عرب مقایسه کنید. علاوه بر آنکه ایرانیها در تجهیزات نظامی بسیار جلوتر بودند و ایران تجربه ی جنگهای بزرگ داشت.
ب) خلفای سه گانه حکومت را غصب کردند و در عمل اداره ی مسلمانان را در دست گرفتند و خطاهای آنها مساوی بود با ضربه دیدن مسلمانها. در چنین اوضاعی اگر امام علی(ع) در حد توان خود، آنها را راهنمایی کند تا همکیشانش کمتر ضربه ببینند چه ایرادی دارد؟ چند بار امام علی(ع) با راهنماییهایش دیگران را از سنگسار نجات داد و عمر گفت: اگر علی نبود عمر هلاک می شد. آیا این کار حضرت خطا بود؟
درضمن اینطور نبود که امام علی(ع) در همه جا با آنان همراهی کند. مثلا وقتی که خواستند به ایران حمله کنند عمر فرماندهی سپاه مسلمین را می خواست به امام علی بسپارد اما حضرت نپذیرفت.
ج) در قرون اخیر نامهای ابوبکر و عمر و عثمان نماد آن سه خلیفه شده به گونه ای که وقتی این نامها برده می شود فقط آن افراد به ذهن می رسد اما در زمانهای گذشته، شیعیان این نامها را انتخاب می کردند و ربطی به سه خلیفه نداشت چنانکه تعداد زیاد از اصحاب امامان همین نامها را داشتند مانند اولین نایب امام مهدی(ع) که عثمان نام داشت.

ترس
الف) تا آنجا که می دانم در منابع کهن و معتبر نیامده  که عمر همجنس باز بود. گویا این سخن از جعلیات شیعیان است. اگر در منبعی معتبر سراغ دارید آن را معرفی کنید.
ب) عمر تهدیدهای گوناگون کرد و حتی سخن از قطع دست و کشتن به میان آورد. در همین پاسخ به شما توضیح دادم که گاهی باید کوتاه آمد.

نفاق
شواهد تاریخی نشان می دهد که اگر امام علی(ع) سکوت نمی کرد و برضد غاصبان خلافت قیام می کرد، نه تنها نمی توانست آنها را کنار بزند بلکه شکاف میان مسلمانان بیشتر می شد. تا زمانی که آن سه نفر حکومت کردند جنگی میان خود مسلمانان رخ نداد اما در پنج سال حکومت امام علی(ع) همه ی جنگ های آن حضرت با مسلمانان بود.
حضرت علی(ع) در برابر کسانی که او را دعوت به قیام می کردند به این مضمون فرمود: اگر برضد غاصبان قیام کنم صدای اذانی که دارید می شنوید، همین هم خاموش خواهد شد.

پستی و نامردمی
گمان نمی کنم کسی در شجاعت امام خمینی تردید داشته باشد. ایشان در سخنرانی سال 1342 گفت: «والله یک بار در عمرم نترسیدم» همین شخص تا زمانی که آیت الله بروجردی زنده بود قدمی برضد حکومت شاه بر نداشت و حتی با اشخاصی مثل نواب صفوی و یارانش همراهی نکرد. چرا؟! چون قیام شجاعانه زمانی به نتیجه می رسد که همراه درایت باشد. جان خود را به خطر انداختن همیشه مطلوب نیست بلکه جانفشانی ای خوب است که اثربخش باشد.
زمانی که مسلمانها به ایران حمله کردند، ایرانیها با آن جمعیت و پیشرفت و تجربه ی نظامی، اگر می خواستند از حکومت و آیین خود دفاع کنند یقینا توانایی داشتند در برابر شصت هزار عرب پابرهنه ایستادگی کنند. شما که می گویید چنین نکردند لازمه ی سخن شما این است که ایرانیان را پست و نامردم بدانید اما ما که می گوییم: خودشان نخواستند چنین دفاعی را انجام دهند قضیه متفاوت می شود.

خلاصه
ما مسلمانان اگر پایبند به اسلام باشیم، در صورتی که زرتشتیان سبب آزار مسلمان نشوند و ظواهر اسلامی را رعایت کنند و اگر سبب تضعیف اسلام نشوند و در صورتی که مالیات (جزیه) را بپردازند همانگونه که مسلمانان می پردازند (خمس و زکات و بعلاوه شرکت در جهاد) آزادند در میان مسلمانان زندگی کنند و مسلمانی حق ندارد آنها را بیازارد.