*باید روی تجلیل دشمن از دشمن حساب باز کرد. در تاریخ، بحث حجاج با زنی از دوستداران حضرت علی(ع) ضبط شده است که در این بحث، حجاج چاره ای جز گردن نهادن به پذیرش مقام والای آن حضرت نداشته است. ترجمه ی خلاصه ی قضیه را مرور می کنیم:

حجاج بن یوسف ثقفى به حره دختر حلیمه سعدیه گفت: به من خبر رسیده که تو على را بر ابوبکر و عمر و عثمان برتر مى دانى؟!
حره دختر حلیمه جواب داد: دروغ گفته آن که گفته: من على را تنها از این چند تن برتر مى دانم.

ــ بر چه کسان دیگرى جز اینان برترى مى دهى؟
ــ بر آدم و نوح و لوط و ابراهیم و داوود و سلیمان و عیسى بن مریم.

ــ واى بر تو، علاوه بر صحابه، بر هفت تن از پیامبران اولو العزم هم ترجیح می دهی؟! اگر آنچه گفتى درست توضیح ندهى گردنت را مى زنم.
ــ من او را بر این پیامبران برترى نداده ام، بلکه خدا برترى داده. زیرا درباره آدم فرموده: «آدم پروردگار خود را نافرمانى کرد، پس گمراه و زیانبار گشت»، ولى در حق على فرمود: و کان سعیکم مشکورا (خداوند کوشش شما را سپاس خواهد داشت).

ــ آفرین اى حره، او را به چه دلیل بر نوح و لوط برترى مى دهى؟
ــ خداوند او را بر آن دو برترى داده، آنجا که فرموده: «خداوند براى کافران مثل مى زند زن نوح و زن لوط را که همسر دو تن از بندگان صالح ما بودند ولى به آنها خیانت کردند و آنها نیز نتوانستند عذاب خدا را از زنانشان باز دارند، و به آنان گفته شد: همراه دوزخیان به آتش در آیید.»، اما على بن ابى طالب با فرشتگان الهى زیر درخت سدرة المنتهى قرار دارد و همسر او فاطمه زهرا دختر محمد(ص) است که رضاى خدا در رضاى او و خشم خدا در خشم اوست.

ــ آفرین اى حره، او را به چه دلیل بر ابراهیم برترى مى دهى؟
ــ خداوند برترى داده. فرموده: «یاد آر آن گاه که ابراهیم گفت: پروردگارا، به من بنما که چگونه مردگان را زنده مى کنى؟ گفت: مگر باور ندارى؟ گفت: چرا ولى مى خواهم دلم آرام یابد.» اما امام علی(ع) سخنى گفته است که احدى از مسلمانان درباره آن اختلاف ندارد: «اگر همه پرده ها کنار رود به یقین من افزوده نگردد.»

ــ آفرین اى حره، چرا بر موساى کلیم الله برترى مى دهى؟
ــ خداوند مى فرماید: «موسى از آن شهر با خوف و مراقبت بیرون رفت.» اما على(ع) در بستر رسول خدا(ص) خوابید و هرگز بیمى به خود راه نداد.

ــ آفرین اى حره، او را به چه دلیل بر داوود و سلیمان برترى مى دهى؟
ــ آنجا که خدا فرموده: «اى داوود ما تو را در زمین خلیفه ساختیم پس در میان مردم به حق داورى کن و از هواى نفس پیروى مکن که تو را از راه خدا گمراه مى سازد.» (آنان در قضیه ای نمی دانستند چگونه حکم کنند) اما مولاى ما امیر مؤمنان على(ع) فرمود: «از من از فراز و زیر عرش بپرسید پیش از آن که مرا از دست بدهید.»

ــ آفرین اى حره، او را به چه دلیل بر سلیمان برترى مى دهى؟
ــ خداوند فرمود: «سلیمان گفت: خداوندا! مرا بیامرز و به من سلطنتى بخش که احدى را پس از من نسزد.» اما على(ع) فرمود: «اى دنیا، من تو را سه طلاقه کرده ام، مرا به تو نیازى نیست.»

ــ آفرین اى حره، او را به چه دلیل بر عیسى بن مریم(ع) برترى مى دهى؟
ــ خداى متعال او را برترى داده آنجا که فرموده: «خداوند (در قیامت) گوید: اى عیسى بن مریم، آیا تو به مردم گفتى که من و مادرم را به جاى خداى یکتا به خدایى گیرید؟ عیسى گوید: پاک خدایا، مرا نرسد که آنچه حق من نیست بگویم، اگر آن را گفته بودم تو مى دانستى، زیرا تو از باطن من باخبرى اما من از راز تو آگاه نیستم، که تو بسى داناى نهانهایى. من چیزى جز آنچه تو مرا فرمودى به آنان نگفتم.» حضرت عیسى(ع) آنان را مجازات نکرد و داورى را به روز قیامت تأخیر انداخت، اما على بن ابى طالب که وقتى فرقه نصیریه درباره او اعتقاد باطل کردند، آنان را کشت و داورى به تأخیر نیفکند.
این بود فضائل آن حضرت که با فضائل دیگران قابل قیاس نیست.

ــ آفرین اى حره، از عهده ی پاسخ بر آمدى، اگر پاسخ درست نمى دادى همان که گفتم مى شد (گردنت را مى زدم).
آن گاه به او جایزه اى داد و او را به نحو شایسته اى مرخص نمود.

منابع
الروضة فی فضائل أمیر المؤمنین، شاذان بن جبرئیل قمی (متوفای ح 660 ق) - ص 234 – 237
بحار الانوار، علامه مجلسی، ج 46، ص 134 – 136
الصراط المستقیم، علی بن یونس عاملی (م 877 ق)، ج1، ص 230.
در بحر المناقب، ابن حسنویه (م 680ق)، (از منابع اهل سنت) به نقل از شرح احقاق الحق، آیت الله مرعشی نجفی، ج 5، ص 47