چند روز پیش در ایمیل هایی میان من و خانم اشتری بحث های اعتقادی مطرح شد. پس از چند پیام، دیگر از ایشان خبری نشد. نظر به اینکه از همان ابتدا به ایشان گفته بودم که شاید این بحثها را در وبلاگ بگذارم، آنها را در اینجا می آورم.

اشتری:
به نظر شما چرا باید بعد از این همه سال ما باید هنوز نصف سالو عزادار باشیم و گریه کنیم؟؟!
اصلا یه جور دیگه بپرسم، هر دین آسمانی یک کتاب داره و یک راهنما برای معرفی اون دین، ولی تو اسلام علاوه بر پیامبر امام و امامزاده هم داریم که خودش میشه گفت یه جور سیستم شاهنشاهیه، که هیچ لزومی هم نداره و اگر این طور نبود این همه جنگ و خونریزی نبود که حالا بخوایم نصف سال و تو عزا باشیم. دین باید از حکومت جدا باشه برای زندگی بهتر، دقیقا همونکاری که کوروش کرد

فاطمی:
الف) از بررسی مجموع روایات به دست می آید این همه عزاداری که امروزه در میان شیعیان رواج دارد، در قرون اولیه مطرح نبوده و به مرور به حجم عزاداریها افزوده شده. بارها گفته ام که همه ی رفتارهای مسلمانان را نباید به حساب اسلام گذاشت چنانکه همه ی رفتارهای مسیحیان در کشورهای غربی را به حساب دین مسیحی نمی گذاریم.
ب) از نظر شیعه فقط چهارده معصوم راهنماهای اصلی و بیان کنندگان دستورهای دینی هستند و بقیه باید پیرو آنان باشند و باید فقط سخنان آنان را تبیین کنند نه اینکه از جانب خود چیزی بعنوان دین بگویند.

اشتری:
خب همین باعث بروز اختلافات و جنگ ها میشد،
وقتی پیامبر دین خود را تمام کمال به مردم ارئه کرد دیگه لزومی نداشت 14رهنمای دیگه بخوان همونو تکرار کنن ، البته فقط تکرار اون نبوده، اکثر ائمه به خاطر حکومت به شهادت رسیدن، شاید اگه فقط مردم رو هدایت و راهنمایی میکردن و اسلام رو ترویج میدادن اوضا خیلی فرق میکرد.

فاطمی:
پیامبر اسلام(ص) فرصت نیافت تا همه ی باورهای اسلامی را بیان کند. بقیه ی آنها به اهل بیت(ع) واگذار شد. سخنان سیزده معصوم دیگر در راستای قرآن و آموزه های پیامبر اسلام بوده است. وقتی که خود پیامبر اسلام دوازده امام را به عنوان جانشینان خود تعیین کرد و وقتی که در روزهای پایانی حیات خویش در غدیر در برابر جمعیت فراوان اعلام عمومی کرد که امام علی(ع) جانشین اوست، مردم باید زیر بار می رفتند و اجازه نمی دادند که دیگران حکومت را در دست گیرند. وقتی که عده ای حق پذیر نباشند طبیعی است که خونهایی ریخته می شود.
هرگاه شاهد خونریزیهایی بودیم باید بررسی کنیم که چه کسی حق می گوید و  چه کسی ناحق. نمی توانیم به طور کلی همه ی کشتنها و همه ی کشته شدنها را بد بدانیم. نمی توانیم بطور کلی بگوییم که هرکه بدنبال حکومت بوده حتما دنیاطلب بوده بلکه گاهی بدست گرفتن حکومت برای برپاداشتن حق است و این هیچ عیبی ندارد بلکه بسیار خوب است.
 
اشتری:
خب این خودش میتونه ضعف اسلام باشه، من باز هم میگم دین باید از حکومت جدا باشه، یادمون رفته که دین برای چیه و حکومت برای چی، ادیان آسمانی عموما برای بهتر زندگی کردن انسان است وروش های زندگی مناسب را شرح میدهند، و حکومت ها برای برپایی نظم در جامعه برپا شده اند، همونطور که در حکومت کورش دین از حکومت جدا بود و راهنمایان ادیان فقط کار هدایت مردم را به عهده داشتنند و کاری به حکومت نداشتند

فاطمی:
الف) ندونستم این کجاش نشونه ی ضعف اسلامه؟!
ب) اگر دین بخواهد زندگی مردم رو سامان دهد علاوه بر اینکه باید زندگی فردی انسانها رو اصلاح کنه، باید به زندگی اجتماعی مردم نیز رسیدگی کنه. مگر نه این است که زندگی ما انسانها اجتماعی است؟ پس دین کامل نمی تواند فقط به بخش فردی نظر داشته باشد.
 اگر دین برای بهتر زندگی کردن مردم است، یکی از مهمترین کارها برای بهبود وضع زندگی مردم، اصلاح حکومت است. اگر حکومت اصلاح نشد، ظلم و تجاوز به حقوق یکدیگر میان مردم رواج خواهد یافت.

اشتری:
حکومت ها میتونن بر پایه ی دین خاصی باشن ولی لزوما نباید رؤسای حکومت راهنمایان دین باشن. مثلا قوانین کوروش بر پایه ی دین زرتشت بوده ولی روحانیون زرتشتی کاری به حکومت نداشتند و فقط مردم را ارشاد و راهنمایی میکردند، وکسی نمیتواند این را انکار کند که حکومت کورش حکومتی عادلانه بوده و مردم با میل خود دین محبوب خود را پیروی میکردند و پیرو قوانین جامعه نیز بودند.
وقتی هر کدام به کار خود رسیدگی کنند قطعا هم نظم در جامعه برپا میشود هم عدالت

فاطمی:
الف) براساس دیدگاه برخی فقهای شیعه از جمله امام خمینی، کسی که در راس حکومت قرار می گیره باید فقیه عادل باشه یعنی دین شناس باشه تا بتوان اطمینان کرد که قوانین با احکام دین تطبیق میکنه
ب) قابل اثبات نیست که قوانین کورش براساس دین زرتشت بوده. البته ما آگاهی کامل از دوران کورش نداریم.