*حامد شادفر
در کتاب بندهش که از منابع با ارزش و معروف زرتشتیان به حساب می آید مرد را موجودی خوب و زن را موجودی روسپی (جهی) به حساب آورده که خدا از روی ناچاری او را آفریده است و اگر موجود دیگری وجود داشت خداوند هیچ گاه زن را نمی آفرید.
در بندهشن می خوانیم:
«هرمز هنگامی که زن را آفرید، گفت که "ترا نیز آفریدم (در حالی که) تو را سرده پتیاره از جهی (دختر اهریمن یا روسپی) است. تو را نزدیک کون دهانی آفریدم که جفت گیری تو را چنان پسند افتد که به دهان مزه شیرین ترین خورش ها، (و) از من تو را یاری است، زیرا مرد از تو زاده شود؛ (با وجود این،) مرا نیز که هرمزدم، بیازاری، اما اگر مخلوقکی را می یافتم که مرد را از او کنم، آنگاه هرگز تو را نمی آفریدم ، که تو را آن سرده پتیاره از جهی است. اما در آب و زمین و گیاه و گوسفند ، بر بلندی کوهها و نیز آن ژرفای روستا خواستم و نیافتم مخلوقکی که مرد پرهیزگار از او باشد جز زن (که) از (سرده) جهی پتیاره است".»
منبع: بندهش، تحقیق: مهرداد بهار، تهران، انتشارات توس، چاپ چهارم، 1390، ص 83 ـ 84

لینک مرتبط:
زنان شرور دنیا