بر اساس متن پهلوی "روایت اِمید اشَوَهیشتان"، تألیف موبد بزرگ زرتشتیان در قرن چهارم هجری، اگر یک زرتشتی، مسلمان شود و دیگر به دین سابقش بازنگردد (مرتد شود)، اعدام شده، جان و مالش مباح خواهد بود. در این کتاب می خوانیم:
«کسی که دینش را تغییر داده و از زرتشتی به اسلام گراییده، در دم مرتکب گناه تناپوهل شده است.
اگر در دوران یک سال به دین اصلی اش "زرتشتی" بر نگردد به مجرد خاتمه سال سزایش مرگ خواهد بود.
هر مال و ثروت و در آمدی که در زمان زرتشتی بودنش داشته تابع "قانون انسان های بدوی" می گردد. قانون انسان های بدوی این است که هر زرتشتی که به آن اموال قبل از همه دست یافت، صاحب آن خواهد شد.»
یادآوری:
همین مضمون در شاهنامه نیز آمده است.
منبع:
روایت اِمید اشَوَهیشتان، ترجمه و پژوهش دکتر نزهت صفای اصفهان، تهران، نشر مرکز، 1376، ص 169