به قلم مدیر سایت
عمل «خویدوده» در منابع زرتشتی که برای آن ثواب فراوان ذکر شده به معنای ازدواج با محارم است اما زرتشتی ها این واژه را به سرپرستی محارم معنا می کنند یا اینکه می گویند مراد ازدواج با دخترعمو و نزدیکان دیگر است.
در سؤال و جوابی از موبد موبدان اِمید اَشَوَهیشتان (قرن چهارم هجری قمری) سخن از مادر و خواهر و نیز فرزنددار شدن از طریق خویدوده است. بنابراین خویدوده به معنای ازدواج با محارم است:
«پرسش:
اگر "ازدواج با محرم" با مادر یا خواهری باشد که امید به بچه دار شدن آنها نیست (مثلا در سن یائسگی اند)، آیا این یک "ازدواج با محرم" کامل محسوب می شود و اصولا حکم بر چنین ازدواجی چگونه خواهد بود؟ آیا ثواب هر "ازدواج با محرم" یکسان است یا بخش هایی از آن دارای مزیت بیشتری خواهند بود؟
پاسخ:
"ازدواج با محرم" با هر یک از سه (ظاهرا منظور مادر و خواهر و دختر است)، قطع نظر از سن، ازدواج کامل محسوب می شود به این جهت اگر هم فرزندی به وجود نیاید ثواب این ازدواج کاهش نمی پذیرد.»
منبع:
روایت اِمید اَشَوَهیشتان، ترجمه: نزهت صفای اصفهانی، تهران، نشر مرکز، چاپ اول، 1376، ص 181 ـ 182
به منظور آشنایی با اِمیداَشَوَهیشتان و کتاب او و مترجم، بر تصاویر زیر که از مقدمه کتاب گرفته شده، کلیک کنید. از سمت راست هردو صفحه در ادامه هم هستند: