به قلم مدیر سایت
متأسفانه فضای فرهنگی جامعه ی ما گاه اجازه نمی دهد برخی صاحب نظران حتی فقیهان، دیدگاه خود را اظهار کنند.
مرحوم دکتر صادق طباطبایی (درگذشت: 1393ش) ـ برادر همسر حجت الاسلام سید احمد خمینی ـ خاطره ای را نقل می کند که از آن، فتوای چند مجتهد در جواز تراش ریش به دست می آید. خلاصه ی خاطره ی او:
(چند سال پیش از پیروزی انقلاب اسلامی ایران) در نجف در منزل آیت الله العظمی سید ابوالقاسم خویی از ایشان در مورد حکم شرعی تراش ریش و طهارت اهل کتاب پرسیدم. ایشان هم تراش ریش را جایز شمرد و هم اهل کتاب را پاک معرفی کرد.
به ایشان گفتم: من مقلد پدرم (آیت الله سید محمد باقر سلطانی طباطبایی) هستم. ایشان نیز تراشیدن ریش را جایز می داند.
ادامه دادم: حضرتعالی رساله ی عملیه را در چاپ بعدی اصلاح خواهید کرد.
آیت الله خویی لبخندی زد و چیزی نگفت.

از منزل ایشان که بیرون آمدم، خدمت آیت الله شهید سید محمد باقر صدر رفتم و با حالت اعتراض گفتم: چرا اینجور است؟! (در توضیح المسائل یک جور می نویسند اما در منزل جور دیگر می گویند!)
شهید صدر جواب داد: ما دو فقه داریم: یکی فقه بازاری یعنی فقهی که علما از بازار گرفته اند (جرأت نمی کنند خلاف کوچه و بازار بگویند) و دیگری فقه نبوی یعنی فقهی که مبتنی بر سنت پیامبر(ص) است که در مراجعه ی حضوری پاسخ شما را می دهند. عقیده ی آیت الله خویی همان است که به شما گفته اما آنچه در رساله آمده، براساس فقه بازاری است.

یادآوری:
خاطره ی فوق نشان می دهد که آیت الله خویی و سلطانی طباطبایی تراشیدن ریش را حرام نمی دانسته اند. چه بسا شهید صدر نیز به این فتوا متمایل بوده است. آیت الله شیخ یوسف صانعی نیز تراشیدن ریش را جایز می داند.
عکس ها به همان ترتیبی است که نامشان در متن آمده است.

منبع:
خاطرات سیاسی ـ اجتماعی دکتر صادق طباطبایی، تهران، مؤسسه چاپ و نشر عروج (وابسته به مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی)، چاپ اول، 1387 ش، ج 1، ص 134 ـ 135.