سفارش تبلیغ
صبا ویژن
نقل می کنند که امام صادق علیه السلام این دو بیت را بارها برای مَثَل زدن می خواند [کنز الفوائد]
آمار

بازدید امروز :135
بازدید دیروز :314
کل بازدید :3115378
تعداد کل یادداشت ها : 1491
103/9/11
یادداشت های گذشته [1484]
برگزیده ها
 
کانال گفتگو با زرتشتیان [0] سایت "گفت و گو با زرتشتیان" [0] بر قله احادیث [0] مبهم ترین شخصیت تاریخ [0] خلیج فارس در سخن پیامبر(ص) [0] هیچستان [1] ترجمه منشور کورش [0] راه مقابله با زرتشتی [0] زنده زنده پوست کندن [1] سهم زرتشتیان در جنگ با عراق [1] نقد مسلمانان به جای اسلام [0] همه چیز اسلام از زرتشت! [0] چهارشنبه سوری [0] چرا اسلام جایگزین زرتشتی؟ [0] مهمترین های اسلام و زرتشتی [1] نژادپرستی ابزار زرتشتیان [0] گرایش زنان به اسلام [0] برخورد زرتشتیان با مرتدان [0] مقایسه ی بحرینی ها و زرتشتی ها [0] مفاتیح و ادرار شتر [0] نژادپرستی ممنوع [0] پس از عمری پژوهش [1] اسلام فردوسی [0] اسلام برای 1400 سال پیش [0] حقوق حیوانات در اسلام [0] تفسیر فروهر [0] امام رضا(ع) و زرتشتیان [0] مقایسه ی ادرار گاو و شتر [0] توهین به ایرانیان [0] تغییر در زرین کوب [0] ساسانیان بیگانه از فروهر [0] شورش ها در ایران [0] حضور امامان در جنگ با ایران [0] استحقاق توهین؟! [0] کاهش جمعیت زرتشتیان [0] کاهش حضور زرتشتیان در اینترنت [0] جنگ و کشتار [0] نجابت زرتشتیان [0] درخواست زرتشتیان از من [0] ظلم به زنان [0] اسلام اختیاری ایرانیان [0] می خواهم زرتشتی شوم! [475] ارزش شعار زرتشتیان [0] دزدی حدیث [0] وحشی‏گری در ایران باستان [0] کشتارهای امام علی(ع) [0] اخراج آریایی ها [0] تشرف یک زرتشتی به اسلام [0] عوامل گرایش به زرتشتی [0] ملاک خودی و غیر خودی [0] مشروعیت انجمن زرتشتیان؟ [0] قرض دادن زن خود [0] اعدام در دین زرتشتی [0] نوروز [0] انتخاب رئیس حکومت [0] آدم خواری [0] بی اعتباری گاتها [0] کارنامه اسلام [0] پیامبر اسلام(1) [0] پیامبر اسلام(2) [0] آرشیو پیوند روزانه [74]
خبر مایه
 
0[0]
لینک خرید کتاب راه راستی: www.raherasti.ir/9791

عضویت در تلگرام
 

سایت راه راستی راه اندازی شد

مدح امام حسین(ع) از زبان عطار نیشابوریفرید الدین عطّار نیشابوری (درگذشت 618 ق) در ابیات زیر، امام حسین(ع) اینگونه ستوده است:

 کیست حق را و پیمبر را، ولى؟                      آن حسن سیرت، حسین بن على
 آفتاب آسمان معرفت                     آن محمد صورت و حیدر صفت…
 آن چنان سَر، خود که بُرَّد بى دریغ؟               کآفتاب از درد آن، شد زیر میغ [1]

 گیسوى او، تا به خون، آلوده شد                    خون گردون از شفق، پالوده شد
 کى کنند این کافران با این همه                      کو محمد؟ کو على؟ کو فاطمه؟
 صد هزاران جان پاک انبیا                صفت زده بینم به خاک کربلا
 در تَموز [2] کربلا، تشنه جگر              سر بریدندش! چه باشد زین بَتَر؟
 با جگر گوشه ى پیمبر، این کنند                    و آن گهى دعوىّ داد و دین کنند!
 کفرم آید، هر که این را دین شمُرد!                 قطع باد از بُن، زبانى کاین شمرد! [3]

[1]میغ: ابر.
[2]تموز: فصل گرما؛ ماه گرم سال.
[3]شکوه شعر عاشورا در زبان فارسى: ص 62 و 63.


  
Google

در این وبلاگ
در کل اینترنت
وبلاگ-کد جستجوی گوگل