به قلم مدیر سایت
در پیاده روی اربعین در عراق، متوجه شدم چند چیز سبب خوشحالی عرب ها می شود:
ـ بیشترین خوشحالی عرب ها زمانی است که متوجه شوند، زائری نیاز به چیزی یا کاری دارد و آنها بتوانند نیاز او را برطرف کنند. اگر زائر، ایرانی باشد، خوشحالی آنها بیشتر می شود.
ـ وقتی که ما خوراکی خیرات می کنیم، اگر کسی دو بار بگیرد، خوشمان نمی آید و حتی ممکن است توزیع کننده ی غذا ناخوشایندی خود را اظهار کند. اما برعکس، عرب ها (دست کم در ایام اربعین) اگر کسی دو بار غذا بگیرد یا بگوید ظرف را پرتر کن، خوشحال تر می شوند؛ چون برایشان ثابت می شود که غذایشان خوشایند زائران بوده.
بعضی ظروف غذا کوچک است یا کم در آن می ریزند، دلیلش این است که فراوانی غذا سبب می شود، بعضی زائرها غذا را نیمه خورده رها کنند.
ـ به دلیل اینکه ایران، سیاستی خوب در برابر داعش گرفته و با آنها مبارزه ی عملی دارد نه شعاری، عراقی ها به ایرانی ها خیلی علاقه مندند و ایران را پشتیبان محکم خود می دانند. عکس گرفتن ایرانی ها در کنارشان یا عکس گرفتن از دکه ی خدمت رسانی و لوازم زینتی آنها، آنها را خوشحال می کند. گاهی پس از عکس گرفتن، جلو می آیند و می خواهند عکسی را که از آنها گرفتیم، در دوربین یا موبایل، ببینند.

این عرب عراقی از اینکه از چای او خوردیم خوشحال شد و وقتی خوشحالی او بیشتر شد که عکسی یادگاری نیز با او گرفتیم و از ما مکرر خواست تا هنگام زیارت امام رضا(ع) به یاد او باشیم