به قلم مدیر سایت
«اندیشه نیک، گفتار نیک، کردار نیک» از شعارهای پر سر و صدای زرتشتی هاست و برخی خیال می کنند که فقط در دین زرتشتی چنین چیزی مطرح است اما که در اسلام بسیار بیشتر به اینها سفارش شده است. از میان انبوه توصیه به «کردار نیک» به ذکر اندکی بسنده می کنیم:

قرآن کریم
مَنْ عَمِلَ صالِحا مِنْ ذَکرٍ أوْ اُنْثَى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیینَّهُ حَیاهً طَیبَهً وَ لَنَجْزِینَّهُمْ أجْرَهُمْ بِأحْسَنِ ما کانُوا یعْمَلُونَ. (النحل: 97)
هر کس، از مرد و زن مؤمن کردار نیک انجام دهد، زندگى خوش و پاکیزه اى بدو خواهیم داد و پاداشى بهتر از کارشان به آنان مى دهیم.

فَأمّا مَن تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحَا فَعَسَى أنْ یکونَ مِنَ الْمُفْلِحِینَ. (القصص: 67)
اما کسى که توبه کرد و ایمان آورد و کردار نیک انجام داد، امید است که از رستگاران باشد.

وَ مَنْ یأْتِهِ مُؤْمِنا قَدْ عَمِلَ الصَّالِحاتِ فَاُولَئِک لَهُمُ الدَّرَجاتُ الْعُلَى. (طه: 75)
آنان که با ایمان نزد او آیند و کارهاى نیک کنند، صاحب درجاتى بلند باشند.

إِنِّی لَغَفَّارٌ لِمَنْ تابَ وَ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً ثُمَّ اهْتَدى. (طه: 86)
به یقین، من آمرزنده کسى هستم که توبه کند و ایمان بیاورد و کردار نیک انجام دهد و به راه راست، ره سپار شود.

ما أَمْوالُکمْ وَ لا أَوْلادُکمْ بِالَّتِی تُقَرِّبُکمْ عِنْدَنا زُلْفى إِلَّا مَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً فَأُولئِک لَهُمْ جَزاءُ الضِّعْفِ بِما عَمِلُوا وَ هُمْ فِی الْغُرُفاتِ آمِنُونَ. (سبأ: 37)
مال ها و فرزندانتان، آن [فضیلتى] نیست که شما راى به ما نزدیک گرداند، مگر کسانى که ایمان آوردند و کردار نیک کردند. پس اینانند که بدانچه کردند، پاداشى دو چندان دارند؛ و ایشان در کوشک هاى بلند بهشت، ایمن و آسوده باشند.

مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَکرٍ أَوْ أُنْثى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِک یدْخُلُونَ الْجَنَّهَ یرْزَقُونَ فِیها بِغَیرِ حِسابٍ. (غافر: 40)
هر که کردار نیک کند، مرد باشد یا زن، در حالى که ایمان داشته باشد، آنان داخل بهشت مى شوند و در آن جا، بى حساب، روزى داده مى شوند.

مَنْ یعْمَلْ مِنَ الصَّالِحاتِ مِنْ ذَکرٍ أوْ أُنْثَى وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولَئِک یدْخُلُونَ الجَنَّهَ. (النساء: 124)
هر مؤمنى، مرد یا زن، کردار نیک کند، به بهشت رود.

مَنْ کانَ یرِیدُ الْعِزَّهَ فَلِلَّهِ الْعِزَّهُ جَمِیعاً إِلَیهِ یصْعَدُ الْکلِمُ الطَّیبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ یرْفَعُهُ. (فاطر: 10)
هر کس سربلندى مى خواهد، سربلندى، یکسره از آنِ خداست. سخنان پاکیزه، به سوى او بالا مى روند و کردار نیکو، به آن، رفعت مى بخشد.

إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ الْمُحْسِنِینَ. (البقره: 195 و المائده: 13)
خداوند نیکوکاران را دوست دارد.

إِنَّ رَحْمَهَ اللَّهِ قَرِیبٌ مِنَ الْمُحْسِنِینَ (الاعراف: 56)
رحمت خدا به نیکوکاران نزدیک است.

إِنَّ اللَّهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِینَ. (العنکبوت: 69)
خدا با نیکوکاران است.

حدیث
پیامبر خدا(ص): الأَناهُ خَیرٌ إلّافِی العَمَلِ الصّالِحِ. (کنز العمّال: ج 3 ص 132 ح 5831)
درنگ ورزى خوب است، مگر در کردار نیک.

پیامبر خدا(ص): بادِروا بِالأَعمالِ الصّالِحَهِ قَبلَ أن تُشغَلوا. (سنن ابن ماجه: 1/ 343/ 1081)
پیش از آن که گرفتار شوید، به انجام دادن کارهاى نیک بشتابید.

پیامبر خدا(ص) فرمود: ألا اخبِرُکم بِشَی ءٍ إن أنتُم فَعَلتُمُوهُ تَباعَدَ الشَّیطانُ مِنکم کما تَباعَدَ المَشرِقُ مِن المَغرِبِ؟
قالوا: بَلى.
قالَ: الصَّومُ یسَوِّدُ وَجهَهُ، والصَّدَقَهُ تَکسِرُ ظَهرَهُ، والحُبُّ فی اللَّهِ والمُؤازَرَهُ على العَمَلِ الصّالِحِ یقطَعانِ دابِرَهُ، والاستِغفارُ یقطَعُ وَتِینَهُ. (الأمالی للصدوق: ص 117 ح 102)
آیا شما را از چیزى خبر ندهم که اگر به آن عمل کنید، شیطان از شما دور شود، چندان که مشرق از مغرب دور است؟
گفتند: چرا.
فرمود: روزه، روى شیطان را سیاه مى کند و صدقه، پشت او را مى شکند و دوست داشتن براى خدا و یارى کردنِ یکدیگر در کردار نیک، ریشه او را مى کند و استغفار، شاهرگش را مى زند.

ابو ذر غفارى از پیامبر(ص) پرسید: یا رَسولَ اللَّهِ، ومَا الإِسلامُ؟
فَقالَ(ص): الإِسلامُ عُریانٌ، لِباسُهُ التَّقوى ، وزینَتُهُ الحَیاءُ، ومِلاکهُ الوَرَعُ، وجَمالُهُ الدّینُ، وثَمَرُهُ العَمَلُ الصّالِحُ ، ولِکلِّ شَیءٍ أساسٌ وأساسُ الإِسلامِ حُبُّنا أهلَ البَیتِ. (الأمالی للطوسی: ص 84 ح 126)
اى پیامبر خدا! اسلام چیست؟
فرمود: اسلام، برهنه است و جامه اش پرهیزگارى است و زیورش حیا و قوامش پارسایى و جمالش دیندارى و میوه اش کردار نیک. هر چیزى، بنیادى دارد و بنیاد اسلام، دوست داشتن ما اهل بیت است.

امام على(ع): إنَّ المالَ وَ البَنینَ حَرثُ الدُّنیا، وَ العَمَلُ الصّالِحُ حَرثُ الآخِرَهِ، و قَد یجمَعُهُمَا اللّهُ لأقوامٍ. (الکافی: ج 5 ص 57 ح 6)
مال و فرزند، کشت دنیاست و کردار نیک، کشت آخرت. گاهى خداوند، هر دو اینها را به عدّه اى مى دهد.

امام على(ع): لِیکنْ أحَبَّ الذَّخائرِ إلَیک ذَخیرَهُ العَمَلِ الصّالِحِ. (نهج البلاغه: الکتاب53)
باید دوست داشتنى ترین اندوخته در نظر تو اندوختن کردار نیک باشد.

امام على(ع): ثَمَنُ الجَنَّهِ العَمَلُ الصّالِحُ. (غرر الحکم: ح 4698)
بهاى بهشت، کردار نیک است.

امام على(ع): عَلَیک بِصالِحِ العَمَلِ، فَإِنَّهُ الزّادُ إِلَى الجَنَّهِ. (غرر الحکم: ح 6107)
بر تو باد کردار نیک؛ چرا که ره توشه بهشت است.

امام على(ع): القَرینُ النّاصِحُ هُوَ العَمَلُ الصّالِحُ. (غرر الحکم: 2157)
همنشینِ خیر خواه، همان کردار نیک است.

امام باقر(ع): إنَّ العَمَلَ الصّالِحَ یذهَبُ إلَى الجَنَّهِ فیمَهِّدُ لِصاحِبهِ کما یبعَثُ الرَّجُلُ غُلامَهُ فیفرُشُ لَهُ. (بحار الأنوار: 71/185/46)
کردار نیک به بهشت مى رود و زمینه را براى صاحبش آماده مى سازد؛ همچنان که انسان خدمتکارش را به جایى مى فرستد تا آن جا را برایش فرش کند.

امام باقر(ع): اوصیکم عِبادَ اللّهِ بِتَقوَى اللّهِ… فَلا تَغُرَّنَّکمُ الدُّنیا و لا تَرکنوا إلَیها؛ فَإِنَّها دارُ غُرورٍ، کتَبَ اللّهُ عَلَیها و عَلى أهلِهَا الفَناءَ، فَتَزَوَّدوا مِنهَا الَّذی أکرَمَکمُ اللّهُ بِهِ مِنَ التَّقوى وَ العَمَلِ الصّالِحِ. (الکافی: ج 3 ص 422 ح 6)
اى بندگان خدا! شما را به تقواى الهى سفارش مى کنم… دنیا شما را نفریبد و به آن دل مبندید که دنیا، فریبکده اى بیش نیست و خداوند، براى آن و اهلش نابودى رقم زده است. پس، از دنیا توشه تقوا و کردار نیک برگیرید.

امام صادق(ع): فازَ- وَاللَّهِ- الأَبرارُ وخَسِرَ الأَشرارُ، أتَدری مَن هُم؟ الَّذینَ خافوهُ، وَاتَّقَوهُ، وتَقَرَّبوا إلَیهِ بِالأَعمالِ الصّالِحَهِ، وخَشوهُ فی سَرائِرِهِم وعَلانِیتِهِم. (إرشاد القلوب: ص 106)
به خدا سوگند که نیکان، رستگارند و بَدان، زیانکار. آیا مى دانى که آنان (نیکان)، کیان اند؟ همانان که از خدا مى ترسند و از او پروا مى دارند و با کارهاى نیک، خود را به او نزدیک مى سازند، و در نهان و آشکار، از او بیمناک اند.