به قلم مدیر سایت
یکی از رفتارهای غیرمعقول در ایران باستان، ازدواج دختر با مرد متوفی بود تا یاد آن مرد زنده بماند و فرزندانی برای او به دنیا بیاورد. البته این فرزندان در اصل برای شوهر زنده ی آن زن بودند. عجیب آنکه زن از آن مرده ارث هم می برد. به همان دلیل که زن ارث می برد، چه بسا فرزندان این زن نیز ـ با اینکه از پدری دیگر بوده اند ـ از آن شخص متوفی ارث می برده اند.
این مطلب را زرتشتی پژوه برجسته دکتر کتایون مزداپور در کتاب «چند سخن» صفحه 389 آورده است:
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ