*محقق و موبد برجسته خجسته میستریـ از پارسیان هند ـ در سفر به قم، مصاحبه ای با مجله ی هفت آسمان (ش 39، پاییز 1387) داشته که عبارتهایی از آن را در اینجا می آورم. (ص 31 ـ 33) او در پاراگراف آخر می گوید: ما معتقد به یک خدا هستیم. اما از سخن او در پاراگراف نخست به دست می آید که مراد او از «خدا» آفرینندهی خوبیهاست و این منافات با این ندارد که معتقد به آفرینندهی شرور هم هستند.
«می توان گفت که [فقط] اسلام قائل به monotheism یعنی یکتاپرستی و یک خدا به طور مطلق است حتی مسیحیان هم یکتاپرست نیستند چون قائل به تثلیث هستند. بنابراین اگر توجه کنید فقط اسلام است که قائل به برتری مطلق الله است. در دین زرتشت نباید به henotheistic فقط بسنده کرد بلکه باید ماهیت شیطان را هم توضیح داد. ما معتقدیم که شیطان تحت اراده ی اهورامزدا نیست؛ چرا که در غیر این صورت هرچیز بدی که اتفاق می افتد را باید به خدا نسبت داد. در چنین شرایطی اراده ی اهورامزدا قابل فهم نخواهد بود و شما نیز نمی توانید از اهورامزدا سؤال کنید. اهورامزدا در آیین زرتشت متعال و مطلق نیست بلکه نسبی است. به همین دلیل اهورا مزدا نمی تواند مطلق باشد؛ چراکه غیرمطلق نمی تواند با مطلق در ارتباط باشد. این عقیده ی دین زرتشت است....
ما معتقدیم اهورامزدا قدرتمند و تواناست اما قادر مطلق نیست. اینچنین نیست که همه ی نیروها در دست او باشد. کلید مسئله دقیقا همین است. دین زرتشت ماهیت شر را با دوآلیسم قابل فهم می سازد. این بدین معنا نیست که ما دو خدای هرمزد (خیر) و اهریمن (شر) را ستایش می کنیم. ما فقط یک خدا را می پرستیم و با اهریمن می جنگیم....
دین زرتشت معتقد به henotheistic است که شامل یکتاپرستی می باشد. ما معتقد به یک خدا هستیم. اهورامزدا را به عنوان موجود متعالی ستایش می کنیم و او را به عنوان خالق می نگریم اما به سبب نابسامانی هایی که در عالم وجود دارد او را قادر مطلق نمی دانیم.»