سوژه از: احمدیان
زرتشتیان شعار «اندیشه نیک، گفتار نیک، کردار نیک» را خیلی در بوق و کرنا می کنند. گذشته از آنکه در اسلام سفارش به همین ها اما به صورت «نیک تر» و «نیک ترین» کرده، هر سه مورد فوق در یک آیه از سوره ی عصر جمع شده اند:

«بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَالْعَصْرِ(1) إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ(2) إِلَّا الَّذِینَ آَمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَ تَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَ تَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ(3)
به عصر سوگند(1) که انسان ها همه در زیانند(2) مگر کسانى که ایمان آورده ، اعمال نیک انجام داده اند و یکدیگر را به حق سفارش کرده و یکدیگر را به شکیبایى و استقامت توصیه نموده اند.(3)».

در آیه ی سوم سخن از ایمان (اندیشه نیک) و اعمال نیک (کردار نیک) و سفارش به حق (گفتار نیک) کرده است.

یادآوری
سفارش به این سه نیکو در دین زرتشتی و در زمان ما ارزش ندارد؛ زیرا نمی دانیم از نظر دین زرتشتی چه پندار و گفتار و کرداری نیکو است و لذا بالاترین مقام زرتشتیان یعنی انجمن موبدان تهران، تصریح کرده است که هر آنچه به عقل هرکس نیکو باشد همان نیکو است.
اما در اسلام در آیه ها و حدیث های دیگر توضیح داده شده که چه چیزهایی نیکو است.