به قلم مدیر سایت
دکتر اردشیر خورشیدیان ـ رئیس انجمن موبدان تهران ـ در پیام به همایش موبدان و موبدیاران، پس از تجلیل و تمجید فراوان از موبدان در طول تاریخ، چنین نتیجه گیری می کند:
«و در یک کلام موبدان، دین باور و دین یاور بوده و کوشش کرده اند که از مقام خود سوء استفاده نکرده و دین ساز و دین باز نشوند و دین را ابزاری برای رسیدن به امیال گیتوی (دنیایی) خود قرار نداده با عملکرد خود، سرمشق دیگر بهدینان باشند.» (دهش فرهنگی یا لرک مینوی، ص 285)
دستمزد تطهیر
بررسی دستمزد سنگین موبدان برای تطهیر دیگران، بی جا بودن ادعای بالا را نشان می دهد.
در وندیداد، فرگرد نهم (ترجمه و شرح هاشم رضی، جلد 3، صفحه 1129 به بعد) در باره تطهیر کسی سخن رفته که مرده ای را لمس کرده یا بیش از اندازه به آن نزدیک شده تا دیو مرگ از بدن او خارج شود.
در این قسمت از اوستا دستمزد موبدی که شخص را تطهیر می کند اینگونه تعیین شده است:
ـ تطهیر شهریار (فرمانروای شهر): یک شتر نر بسیار بزرگ
ـ تطهیر کدخدا: یک گاو نر بسیار بزرگ
ـ تطهیر خانه سالار: یک گاو راهوار
ـ تطهیر بانوی خانه سالار: یک گاو شخم زن
ـ تطهیر روستایی دولت مند: یک گاو باربر (یا گاری)
ـ تطهیر کوچک ترین بچه خردسال: یک چارپای کوچک (یک بره یا دام کوچک)
اگر افراد توانایی نداشته باشند که حیوان تعیین شده را به موبد بدهند، از چیزهای دیگر آنقدر باید به او بدهند تا راضی شود! اما اگر موبد ناراضی از خانه برود، دیو مرگ دوباره از طریق سوراخ های بدن مثل بینی و دهان وارد بدن شخص می شود!
کندن پوست سر غیرموبد که دیگران را تطهیر کند!
در ادامه، مجازاتی تعیین شده برای کسی که بدون آگاهی دیگران را تطهیر کند. چنین شخصی را می بندند و پوست کله اش را می کنند و (پوست یا خود شخص را) در برابر لاشه خواران می اندازند تا بخورند.
تعیین چنین مجازاتی در واقع برای این است که عمل تطهیر در انحصار موبدان باشد تا بتوانند دیگران را سرکیسه کنند.
یک نشانه ی سرکیسه کردن مردم
جالب اینجاست که چگونگی تطهیر ثروتمند و غیر ثروتمند، هیچ فرقی ندارد اما دستمزدی که برای موبد تعیین شده متفاوت است و از ثروتمندان بیش از دیگران گرفته می شود. آنها که نمی توانند حیوان را بدهند، برای برنگشتن دیو مرگ، به هرقیمت شده باید موبد را راضی کنند!
دهش مینوی یا لرک مینوی، ص 294
وندیداد ص 1129
وندیداد ص 1139
وندیداد ص 1142
