به قلم مدیر سایت
زرتشتی ها در اهمیت ازدواج با محارم آنقدر پیش رفته اند که به مردها اجازه داده اند که برخلاف میل خواهر و دخترشان، آنها را به ازدواج خود در آورند.
سؤال و جوابی از آذرفرنبغ فرخزادان ـ موبد موبدان فارس در قرن سوم هجری ـ گویای این مطلب است:
«پرسش: مردی که باید دختر خویش یا خواهر خویش را به زنی در آورد (به ازدواج در آورد) (و) آنان موافق نباشند، (آیا) آن مرد می تواند ایشان را به زور زن کند؟ اگر بکند، صواب خویدوده باشد یا نه؟
پاسخ: چنان که من می دانم: خواهر یا دختر را آن گونه به زور می توان زن کرد. اگر بکند، زنی (= ازدواج) درست است، صواب خویدوده (نیز) باشد؛ (اما) اگر شوهر موافق نباشد، نمی توان کرد و گناه است». (روایت آذرفرنبغ فرخزادان، ص 16)
ممکن است گفته شود که معلوم نیست پرسش در مورد به ازدواج در آوردن خواهر و دختر برای خود باشد بلکه برای مطلق ازدواج باشد.
گذشته از آنکه کلمه «خویدوده» در سؤال، خلاف این ادعا را نشان می دهد، چند صفحه قبل تر تصریح شده که دختر را نمی توان بدون موافقت او، به ازدواج در آورد اما از پرسش و پاسخ بالا به دست می آید که ازدواج با محارم استثناست و می توان بدون موافقت زن، او را به ازدواج محرم در آورد.
در صفحه 7 آمده است:
«پرسش: مردی که دختری بالغ را به زنی یا سالاری مردی دهد، (و) دختر موافق نباشد، آیا ادعای سالاری به او داده می شود؟ یا سالاری اش با کیست؟
پاسخ: چنان که من می دانم: زنی (= ازدواج) جز با موافقت دختر نباشد، اما سالاری بدون موافقت دختر می تواند باشد؛ تا پدر زنده است، هرگاه لازم باشد می تواند باز ستاند و پس از پدر، کسی نمی تواند باز ستاند».
روایت آذرفرنبغ فرخزادان ص 16
روایت آذرفرنبغ فرخزادان ص 7
