به قلم مدیر سایت
پیامبر اسلام(ع) در مدینه، همواره به عنوان یک شخص قدرتمند حضور داشت. برخورد و توجه ایشان به فقیران، قابل توجه است.
به عنوان نمونه، ایشان مقید به عیادت از بیماران فقیر بود و نیز تنها او بود که برجنازه ی آنها نماز میت می خواند. به حدیثی در این زمینه بنگریم:

«پیامبر خدا(ص) مسلمانان مسکین و ضعیف را که بیمار بودند، عیادت مى نمود و جنازه شان را تشییع مى کرد و هیچ کس جز او بر آنها نماز نمى خواند. 
زنى فقیر از اهالىِ عوالى، بیمارى اش طولانى شد و پیامبر خدا(ص) از همسایگانى که به دیدار او مى رفتند، حال آن زن را جویا مى شد و به آنان فرموده بود که اگر آن زن از دنیا رفت، به خاکش نسپرند تا این که ایشان بر او نماز بگزارد.
شبى این زن در گذشت و او را با جنازه ها (یا به مکان جنازه ها) به مسجد پیامبر خدا آوردند تا پیامبر(ص)، آن گونه که از آنان خواسته بود، بر او نماز بگزارد؛ امّا دیدند پیامبر(ص) پس از نماز عشا خوابیده است و دوست نداشتند پیامبر(ص) را از خواب بیدار کنند. از این رو، خود بر او نماز گزاردند و او را بردند.
چون صبح شد، پیامبر(ص) از همسایگان آن زن که نزد ایشان بودند، حال آن زن را جویا شد و آنها خبر مرگ او را به پیامبر(ص) دادند و گفتند که نخواسته اند پیامبر(ص) را بیدار کنند. 
پیامبر خدا(ص) به آنها فرمود: «چرا چنین کردید؟ راه بیفتید». 
آنها با پیامبر(ص) به راه افتادند تا به گور او رسیدند و چنان که براى نماز میّت مى ایستند، پشت سر پیامبر خدا(ص) به صف ایستادند و پیامبر(ص) بر آن زن، نماز گزارد.

متن عربی حدیث
إنَّ رَسولَ اللّهِ(ص) کانَ یَعودُ مَرضى مَساکینِ المُسلِمینَ وضُعَفائِهِم، ویَتَّبِعُ جَنائِزَهُم، ولا یُصَلّی عَلَیهِم أحَدٌ غَیرُهُ.
وإنَّ امرَأَهً مِسکینَهً مِن أهلِ العَوالی طالَ سُقمُها فَکانَ رَسولُ اللّهِ(ص) یَسأَلُ عَنها مَن حَضَرَها مِن جیرانِها، وأمَرَهُم أن لایَدفِنوها إن حَدَثَ بِها حَدَثٌ فَیُصَلِّیَ عَلَیها، فَتُوُفِّیَت تِلکَ المَرأَهُ لَیلاً وَاحتَمَلوها فَأَتَوا بِها مَعَ الجَنائِزِ ـ أو قالَ: موضِعَ الجَنائِزِ ـ عِندَ مَسجِدِ رَسولِ اللّهِ(ص) لِیُصَلِّیَ عَلَیها رَسولُ اللّهِ(ص) کَما أمَرَهُم، فَوَجَدوهُ قَد نامَ بَعدَ صَلاهِ العِشاءِ فَکَرِهوا أن یُهَجِّدوا رَسولَ اللّهِ(ص) مِن نَومِهِ، فَصَلَّوا عَلَیها ثُمَّ انطَلَقوا بِها، فَلَمّا أصبَحَ رَسولُ اللّهِ(ص) سَأَلَ عَنها مَن حَضَرَهُ مِن جیرانِها، فَأَخبَروهُ خَبرَها وأنَّهُم کَرِهوا أن یُهَجِّدوا رَسولَ اللّهِ(ص) لَها. 
فَقالَ لَهُم رَسولُ اللّهِ(ص): ولِمَ فَعَلتُم؟ اِنطَلِقوا، فَانطَلَقوا مَعَ رَسولِ اللّهِ(ص) حَتّى قاموا عَلى قَبرِها، فَصَفّوا وَراءَ رَسولِ اللّهِ(ص) کَما یُصَفُّ لِلصَّلاهِ عَلَى الجَنائِزِ، فَصَلّى عَلَیها رَسولُ اللّهِ(ص).

منبع: السنن الکبرى: ج 4 ص 79 ح 7019، دانشنامه قرآن و حدیث، ج 10، ص 252. و ر. ک: اسد الغابه ج 6 ص 398 شماره 6562