به قلم هاشم رضی
فرستنده: حامد شادفر
«نه داریوش و نه جانشینانش هیچ کدام آموزه ها و هسته ی اساسی تعالیم پیغمبر (توحید) را در نیافته بودند. در حالی که به نظر می رسد که به نوعی نزدیک به یکتاپرستی باور دارند و از بغان (خدایان) دیگر نیز نام می برند. ممکن است این به گمان برخی کسان سیاستی تلقی شود در داخل کشور، از برای آرام ساختن کسانی زیاد که سخت به بغان گذشته وفادار بودند و اسکاتشان (برای ساکت کردنشان)، اما در کتیبه هایی دیگر نیز که برای سراسر شاهنشاهی ارسال می شد، اهورمزدا تنها و یکتا خدا نبود، بلکه بزرگ ترین بغان به شمار می رفت».
منبع: دین و فرهنگ ایرانی پیش از عصر زرتشت، ص 264
دین و فرهنگ ایرانی پیش از عصر زرتشت ص 264