به قلم مدیر سایت
در کتاب رجال و مشاهیر اصفهان، صفحه 169 ذیل «ملا حسین تفلیسی» چنین آمده است:
«معاصر آمحمّد بیدآبادی است، و از تفلیس به اصفهان جهت تحصیل و تهذیب مهاجرت نمود، از حیث علم و ریاضت و وارستگی هم با او هم مسلک بوده است.
سبب شهرت او در اصفهان عقیده ای است که خواص و عوام نسبت به قبر او ظاهر می سازند، که هرکسی حاجتی داشته باشد زیر بقعه او برای هدیه به او یا قرآنی بخواند در چند هفته متوالی، یا اینکه آش یا مطبوخ دیگری در همان جا بپزد و اطعام کنند، باعث انجام مقصد او گردد، غالبا در بقعه او طبّاخی می کنند.
از کارهای مخصوصه او جهت کسر قوه شهوت خوردن نان با آب اسفرزه یا آب اسفرزه تنها بوده است به طور دوام. وقتی غذایی جهت او آوردند پس از خوردن تحقیق می نماید از محل تحصیل آن غذا تا معلوم می شود که از قماربازی و به طور غیر مشروع تحصیل شده بوده، فورا قی می کند آن را و می گوید چون از خوردن آن صفای قلبم کدورت یافت فهمیدم که حرام بوده [است ]. (تذکره القبور، ص 79)
گویند: اوایل حال که در تفلیس بوده مذهب زردشتی داشته وقتی به اصفهان می آید مسلمان می گردد. وفات او در سال هزار و صد و نود و دو واقع شد، قبرش در قبرستان آب بخشان معروف است.»
شناسنامه کتاب:
رجال و مشاهیر اصفهان، سید على جناب (درگذشت: 1309ش)، تحقیق: رضوان پورعصار، اصفهان، سازمان فرهنگی تفریحی شهرداری اصفهان، چاپ اول، 1385 ش.
یادآوری:
یک) شیخ آقابزرگ تهرانی در کتاب الذریعه از او به عنوان مفسر و عارف مشهور یاد کرده است و نام تفسیر او را «تفسیر التفلیسی» ذکر کرده است. (ر. ک: الذریعه، ج 4، ص 267)
دو) در جای دیگر نیافتیم که ملاحسین تفلیسی قبلا زرتشتی بوده و نویسنده ی «رجال و مشاهیر اصفهان» این مطلب را با «گویند» نقل کرده که می تواند اشاره به اطمینان بخش نبودن آن باشد.
در اینجا آوردیم با این امید که مدرکی دیگر در مورد نومسلمان بودن او بیابیم.
