به قلم:حامد شادفر
عده ای مدعی هستند که گاتها کتابی است که تماما از صلح سخن گفته اما متن گاتها و دیدگاه تاریخدانان برجسته خلاف چنین ادعایی را بیان می کند.
دیاکونوف ایران شناس معروف می نویسد:
«متون گاتها جنبه محاربه داشته و حتی در بعضی از بخش های آن دعوت به ترور و قتل شده است».(تاریخ ایران باستان، صفحه 92)
وی در جایی دیگر اشاره می کند:
«خشم و غضبی که مولف گاتها در سروده های خود ظاهر ساخته قابل توجه است».(تاریخ ایران باستان، صفحه 91)
پروفسور گیگر در کتاب عصر اوستا می نویسد:
«چنانچه ما به صفحات گاتها چشم بدوزیم، دوره ای مصور از جنگ ها و زد و خوردهای خشن و آشتی ناپذیر در مقابل دیدگانمان ظاهر و آشکار خواهد شد».(عصر اوستا، صفحه 36)
برای نشان دادن این حقیقت به کتاب گاتها مراجعه می کنیم. برای نمونه در هات 31 بند 18 آمده است:
«بنابراین مبادا کسی از شما که به پیام و آموزش های پیروان دروغ (دشمنان صلح و سازندگی) گوش فرا دهد چون خانه، روستا، شهر و کشور را دچار بدزیستی و ویران خواهد کرد پس باید آنها را با جنگ افزار نابود کرد و ریشه آنها را برکند». (گاتاها، برگردان آبتین ساسان فر، صفحه 299)
تاریخ ایران باستان ص 92
تاریخ ایران باستان ص 91
عصر اوستا ص 36
گاتاها، ساسانفر، ص 299