*منابع متعدد حکایت از وجود ازدواج با محارم میان زرتشتیان در برهه ای از زمان دارد. پیش از بیان منابع، سخن سعید نفیسی را می آوریم:
«چیزى که از اسناد آن زمان حتماً به دست مى آید و با همه هیاهوى جاهلانه که اخیراً کرده اند از بدیهیات مسلّم تمدن آن زمان است این است که نکاح نزدیکان و محارم و زناشویى در میان اقارب درجه اول حتماً معمول بوده است.» (تاریخ اجتماعی ایران، ج 2، ص 35)
شواهد تاریخی
یک) فردوسی در شاهنامه قضیه ی ازدواج بهمن با دخترش همای چهرزاد را نقل کرده است. قبلا پستی در این زمینه داشتیم. بر اینجا کلیک شود.
دو) یعقوبی ـ مورخ قرن سوم هجری ـ که خود ایرانی است می گوید: ایرانیان با مادران و خواهران و دختران خود ازدواج می کردند. (تاریخ یعقوبی، ج 1، ص 152)
سه) شخصی نزد امام صادق(ع) یک مجوسی را به خاطر اینکه مادرش دختر پدرش است، ولدالزنا خواند. امام او را به خاطر اینکه این عمل مجوسیان برطبق دینشان است، آن شخص را مذمت کرد. (کافی، ج 7، ص 240، ح 3؛ تهذیب الاحکام، ج 10، ص 75)
چهار) در روایتی از امام علی(ع) آمده است که در شریعت پیامبر مجوسیان، ازدواج با محارم جایز نبوده است اما یکی از پادشاهان آنها این سنت غلط را مشروع جلوه داد و پس از آن میان آنها مرسوم شد. (توحید صدوق، ص 306 و وسائل الشیعه، ج 3، ص 46)
پنج) شیخ طوسی (م 460 ق) در مسائل مربوط به میراث مجوسی مباحثی را مطرح می کند که ازدواج آنها با محارم در آن زمان را نشان می دهد. مثلا مطرح می کند که اگر وارث مجوسی، هم مادر متوفی و هم خواهر او باشد، حکم ارث او چه می شود. یعنی میت نتیجه ی ازدواج پدر با دخترش است. (خلاف، ج 2، بخش فرائض، مسئله های 119 تا 123)
شش) وقتی که امام سجاد(ع) توضیح داد که حضرت آدم، هابیل را به ازدواج خواهر قابیل، و قابیل را به ازدواج خواهر هابیل در آورد، شخصی اعتراض کرد که: این کار را امروزه زرتشتی ها انجام می دهند. امام فرمود: زرتشتی ها این کار را بعد از تحریم، انجام دادند. (احتجاج: ج 2 ص 143 ح 180، بحارالأنوار: ج 11 ص 226 ح 4)
به منظور آگاهی بیشتر از ازدواج زرتشتیان با محارم در اوایل ظهور اسلام و پیش از آن به کتاب خدمات متقابل اسلام و ایران، نوشته ی شهید مطهری، چاپ شانزدهم، ص 292 ـ 298 مراجعه شود.
لینک های مرتبط:
گواهی هاشم رضی به ازدواج زرتشتیان با محارم
فضیلت و پاداش ازدواج با محارم
ازدواج با محارم ازدواجی مقدس
تذکری در مورد ازدواج با محارم
