*اگر در اینترنت جستجو کنید، سخن زیر را از زبان زرتشت در سایت های گوناگون مشاهده خواهید کرد و هیچ مدرکی را ارائه نکرده اند که زرتشت در کجا این سخن را گفته است. در واقع چنین سخنی ترجمه ی گفتاری از امام صادق(ع) است.
از زرتـشت سؤال کردند: زندگی خود را بر چند اصل استوار کردی؟ فرمودند:
1. دانستم کار مرا دیگری انجام نمی دهد، پس تلاش کردم.
2. دانستم که خدا مرا می بیند، پس حیا کردم.
3. دانستم رزق مرا دیگری نمی خورد، پس آرام شدم.
4. دانستم پایان کارم مرگ است، پس مهیا شدم.
در بحار الانوار همین سؤال و جواب را از امام صادق(ع) می خوانیم:
قیل للصادق(ع): على ما ذا بنیت أمرک؟ فقال: على أربعة أشیاء:
ـ علمت أن عملی لا یعمله غیری فاجتهدت،
ـ وعلمت أن الله عز وجل مطلع علی فاستحییت،
ـ وعلمت أن رزقی لا یأکله غیری فاطمأننت،
ـ وعلمت أن آخر أمری الموت فاستعددت. (بحار الأنوار، ج 75، ص 228؛ مستدرک الوسائل، ج 12، ص 172)
نیازی به ترجمه ندارد؛ زیرا همان سخنی که در سایت ها و وبلاگ های گوناگون از زبان زرتشت آمده، ترجمه ی همین سخن امام صادق(ع) است.
سؤال: از کجا می گویید: این جمله در اصل برای زرتشت نبوده و مسلمانها به نام امام صادق(ع) گفته اند؟
جواب: زرتشتیان فقط گاتهای چهل صفحه ای را برای زرتشت می دانند و در این کتاب چنین سخنی نیامده است. اگر بنا باشد چنین منطقی داشته باشیم، می توان همه ی سخنان پرمحتوای چهارده معصوم را به نام زرتشت نشر داد و هرکه گفت: چرا چنین کردید؟ بگویید: از کجا برای زرتشت نبوده؟
پس شما باید نشان دهید زرتشت این سخن را کجا گفته است.
لینک مرتبط:
هیچستان
