*دوست گرامی جناب آقای محمد هادی خالقی در سال 1391 برایم چنین گفت:

یک سال پیش در مغازه ای در قم، لباسی خریدم. موقع پوشیدن، گفتم: بسم الله الرحمن الرحیم.
ـ جوانی که شاگرد مغازه بود گفت: بگو: به نام دادار یکتا.

ــ مگر چه فرقی می کنه؟
ــ چرا شما با زبان قرآن حرف می زنید که کسی نمی فهمه؟ فارسی حرف بزن.

ــ مردم ما «الله» را بهتر از «دادار» می فهمند و می شناسند و این مربوط به «هویت» ماست که ترکیبی است و اسلام هم در آن سهم دارد. به نظرم شما باید علاقمند به دین زرتشتی باشی!
ــ علاقمند چیه؟ من زرتشتی هستم.

ــ فقط یک خانواده ی زرتشتی در قم سراغ دارم. آن هم در زمان کودکی ام بود و آن خانواده الآن از قم رفته اند.
ــ من زرتشتی شده ام. قبلا مسلمان بودم.

ــ شما که می گی: کتاب آسمانی باید به زبان خودمان باشد، آیا متوجه می شوی در اوستا چی نوشته؟
ــ متن آن مشکل است اما شرح های زیاد برای آن نوشته اند؟

ــ برای قرآن هم شرح های زیاد نوشته اند. شما بخاطر فضای سیاسی به طرف زرتشتی رفتی. اصلا در مورد این دین تحقیق و مطالعه کردی؟
ــ بله.

ــ چه کتابهایی خواندی؟
ــ در سایتها مطالعه کرده ام.

ــ در اینترنت حرفهای راست و دروغ فراوان است. در آن فضا نمی توان به راحتی هرحرفی را باور کرد. از طریق کتاب های زرتشتیان با آداب دینی آنها آشنایی پیدا کردی؟
ــ نه.

ــ من تعدادی از کتاب های آنها را به شما می دهم و با مطالعه انتخاب کن.

جناب خالقی ادامه داد: چند روز بعد، تعدادی کتاب از خود زرتشتیان یا در معرفی آنها، نه کتابهایی برضد آنها، به او دادم. این کتابها را به یاد دارم:
فلسفه زرتشت، دکتر فرهنگ مهر (رئیس فعلی اجلاس جهانی زرتشتیان)
دیدی نو از آیینی کهن، دکتر فرهنگ مهر
مجموعه قوانین زرتشت، جیمس دارمستتر
ایران باستان، هیربد جمشید کاتراک
آیینه آیین مزدیسنا، کیخسرو پورشاهرخ
تاریخ کیش زردشت، مری بویس، ترجمه صنعتی زاده
تحریر اوستایی تاریخ ایران باستان، محمود رضا افتخارزاده
مقدمه بر جامعه شناسی ایران، جمشید بهنام
آیین نامه زردشتیان، انجمن زرتشتیان
گاه نامه (تقویم) زرتشتی، انجمن زرتشتیان
مراسم مذهبی و آداب زردشتیان، اردشیر آذرگشسب
ایران در زمان ساسانیان، آرتور کریستنسن
شایست ناشایست، کتایون مزداپور

پس از چند ماه او را دیدم. برخی کتابها را خوانده بود و دیدش نسبت به زرتشتی تغییر کرده بود. گفت: فعلا بنا ندارم زرتشتی باشم. برای انتخاب دین، در حال مطالعه هستم. استاد خالقی به او گفته بود: عقل به ما اجازه نمی دهد در فضای آشفته ی سیاسی یا تحت فشارهای اجتماعی ـ یعنی فشار عواطف ـ مهم ترین انتخاب های زندگی مان را انجام دهیم. این تصمیم ها نیازمند آرامش و تحقیق و تفکرند.
من به جناب خالقی گفتم: چند بار برایم پیش آمده که بعضی جوانان در ابتدا با شور خاص، در بحث با من از دین زرتشتی دفاع می کنند و بحث را آغاز می کنند اما پس از مدتی، با نام مستعار دیگر به زرتشت هم بد و بیراه می گویند و بحث را ادامه نمی دهند. آنها نمی دانند که از طریق آی پی آنها تشخیص می دهم که او همان کسی است که قبلا از زرتشتی دفاع می کرد!