*زرتشتیان ، فراوان تظاهر به عشق به ایران  می کنند. در زمان جنگ ایران و عراق هیچ تردیدی نبود که با پیروزی صدام چیزی به نام «ایران» در زمین باقی نمی ماند. جنگ بهترین ابزار برای تست عاشقان واقعی به خاک ایران از غیرواقعی بود.
بی تردید زرتشتیان در حضور داوطلبانه در جنگ بسیار کوتاهی کردند. ملاحظه ی زندگینامه ی شهدان آنها نشان می دهد که آنان در بمباران ها یا در ترورها یا در جاده یا... کشته شده اند. دکتر کورش نیکنام تلاش کرده است در سایت خود دو شهید داوطلب زرتشتی در جنگ را نشان دهد. می نویسد:
«• جان باخته ، اسفندیار دارابیان، در سال 1299 در یزد زاده شد . پس از تحصیلات متوسطه وارد دانشکده پزشکی دانشگاه تهران شد. به طور داوطلب به عنوان پزشک برای خدمت برای خدمت به هم میهنان به جبهه اعزام گشت و در اول دیماه 1361 جان باخت.
• جان باخته فریدون نژاد کی ، در سال 1324 در یزد متولد شد. پس از تحصیلات متوسطه وارد دانشکده پزشکی دانشگاه تهران شد. به طور داوطلب به عنوان پزشک برای خدمت به هم میهنان به جبهه شرکت کرد و در هفتم مهر ماه 1362 در جبهه سومار جان باخت.»
«اینجا» را کلیک کنید.

یادآوری:
الف) به فرض صحت مطلب فوق، دو شهید داوطلب برای جمعیتی سی هزار نفری که خود را اصیل ترین ایرانی و ایران دوست معرفی می کنند بسیار اندک است. تعداد شهیدان داوطلب آنها به پای شهیدان بسیاری از روستاهای مسلمان نشین با جمعیت کمتر از هزار نفر نمی رسد.
ب) طبق نوشته ی بعضی سایت ها دکتر اسفندیار دارابیان هنگام بازگشت از جبهه در جاده ی خمین ـ تهران در اثر تصادف کشته شد. جا داشت دکتر نیکنام این را می نوشت. «اینجا»
ج) طبق آنچه در بعضی سایت ها آمده، فریدون نژادکی درجه دار ارتش و پزشکیار بود. «اینجا»
اگر این زندگی نامه درست باشد به سایت دکتر نیکنام این ایرادات وارد است:
اولا) شهید نژادکی ارتشی بود اما در سایت به آن اشاره نشده است. شاید دلیلش این باشد که حضور داوطلبانه در جنگ میان ارتشی ها بسیار کم بود.
ثانیا) چگونه ممکن است یک پزشک، درجه دار باشد؟! شهید نژادکی پزشکیار بود نه پزشک.

نتیجه:
بعید است زرتشتیان حتی یک شهید داوطلب در جنگ ایران و عراق داشته باشند. این در حالی است که آنان همواره برای خاک پاک میهن سینه چاک می دهند!